Over de muziek kan ik kort zijn, dat klinkt als Tool. Zowel het eerste nummer Freak als nummer drie Adore beginnen met een voor Tool zo kenmerkend basloopje. Voor het vierde nummer Mellow Dramatic en Voices, nummer vijf op de cd, geldt dat in iets mindere mate. Daar staat tegenover dat als je als Tool wilt klinken, je van goede huize moet komen. De vijf heren zijn dan ook stuk voor stuk goede muzikanten wat instrument beheersing betreft. De zanger kan bovendien flink uithalen.
Gelukkig voor de luisteraar zijn de nummers van MonkeyRAM niet zo lang als die van Tool. Waarom is dat zo fijn? Omdat de heren van MonkeyRAM hun nummers nodeloos ingewikkeld maken. Niet alleen qua structuur, maar ook wat betreft de zanglijnen. Het luistert simpelweg gewoon niet prettig. Daarbij komt nog dat diegene die de teksten heeft geschreven de plank qua Engelse woordkeus en grammatica hier en daar volledig mis slaat.
Wat mij betreft zakt MonkeyRAM dus een beetje door ijs. De nummers klinken geforceerd ingewikkeld a la Tool en dat geldt ook voor de songteksten. Gelukkig schrijven de heren in hun promotiebrief dat je jezelf moet blijven verbeteren. Ik stel voor dat ze daarmee verder gaan.
Evanescence - The Open DoorIn 2003 bracht de uit Little Rock, Arkansas afkomstige band Evanescence de...
Playstation 2 - Shinobido : Way Of The Ninja Voordat ik het spel Shinobido in de console doe besluit ik eerst wat...