2014-01-04
Je hebt van die artiesten die er op een of andere manier heel goed in slagen om in de anonimiteit te blijven. Een sterk voorbeeld hiervan is Jackson Browne, de singer-songwriter die vooral anderen goede sier liet maken met zijn sterke composities. Desondanks werd er de afgelopen jaren regelmatig opgetreden, maar echt urgent plaatwerk bleef helaas achterwege. Na een, weliswaar zeer interessante, samenwerking met David Lindley in 2010 waarvan het resultaat te horen is op het livealbum Love Is Strange, is er nu Standing In The Breach waarop hij het met behulp van een paar sterke huurlingen weer op geheel eigen kracht doet. In ‘If I Could Be Anywhere’ horen we naast toetsenist Benmont Tench, drummer Jim Keltner en bovendien zijn zowel snarenvirtuoos Greg Reisz als Tal Wilkenfeld, bassiste uit onder meer de band van Jeff Beck, gevraagd om enkele bijdragen te leveren. De grote vraag bij iemand als Jackson Browne is natuurlijk of er ook tegenwoordig nog iets op tekstueel vlak te melden valt. Na een eerste beluistering blijkt hij daar gedeeltelijk in te zijn geslaagd. Browne heeft er zelfs voor gekozen om andermans werk te gebruiken. Zo is er ‘You Know The Night’ dat afkomstig is van folkzanger Woody Guthrie, één van zijn grote voorbeelden, en ‘Walls And Doors’, een vertaling van een Spaanse compositie die geschreven is door de Cubaanse protestzanger Carlos Varela. Varela is altijd een fervente tegenstander van het Castro-regime in zijn land geweest zoals Browne zich altijd heeft afgezet tegen het beleid van clowns als Reagan en Bush. ”There Can Be Freedom Only When Nobody Owns It”, zingt hij. Een tekst die uit zijn eigen pen afkomstig zou kunnen zijn.
Speciale vermelding verdient ‘The Birds Of St. Marks’ dat Browne op 18-jarige leeftijd schreef maar pas lange tijd later opnieuw werd teruggevonden en nu, veel jaren daarna, opnieuw werd opgenomen. We menen zelfs de klanken van Roger McGuinn’s 12-snarige Rickenbacker waar te nemen. Het geluid van The Byrds zoals dat in de eindjaren zestig heel bepalend was.
Terugblikken doet Browne ook in de prachtige countryfolktrack ‘Leaving Winslow’ waarin hij terugkijkt op de tijd waarin hij samen met Glenn Frey ‘Take It Easy’ schreef. Is Jackson Browne blijven hangen in het verleden? Nee dus. Ook de huidige politieke misstanden en ellende in de wereld blijken de gemoederen nog altijd bezig te houden. We kunnen volgens hem wel degelijk iets doen tegen de enorme vervuiling van de oceanen. Op de albumcover zien we zelfs een aangrijpende recente beeltenis veroorzaakt door de aardbeving in Haïti.
Over het belang van Jackson Browne in de popgeschiedenis hoeven we het niet meer te hebben maar Standing In The Breach vormt op een paar overbodige niemendalletjes na, een prima aanvulling op het betere werk uit zijn beste tijd.
Chris de Burgh - The Hands Of ManVol verwachting hebben de fans van Chris de Burgh uitgekeken naar The...
Eric Bibb - Blues People Afgelopen jaar was het precies veertig jaar geleden dat de Civil Rights Act...