Dans Dans - '3' Recensie op Podiuminfo

2014-12-17 Liefhebbers van Dans Dans hebben weinig te klagen over dit Belgische trio. Ellenlang wachten op nieuwe muziek is niet nodig. Vanaf het uitbrengen van het debuutalbum in 2012 verschijnt er ieder jaar een album. Keer op keer is de kwaliteit hoog. Dans Dans is daarbij een band die hoort bij deze tijd. Ja, het is een jazzband te noemen, maar alleen wanneer jazz als een breed begrip wordt opgevat. Door het soms onnavolgbare gitaarspel van Bert Dockx, ook bekend van Flying Horseman, treedt Dans Dans in de voetsporen van grootheden als Frank Zappa en Sun Ra. Ook zij werkten namelijk genre-overstijgend. 3 is bovendien interessant, omdat het uit meer eigen composities bestaat dan bij de voorganger het geval was.

Net als Dockx is bassist Frederic Lyenn Jacques verantwoordelijk voor drie nummers. Hij heeft daarbij niet per se de meest spannende partijen voor zichzelf geschreven, getuige albumopener ‘Zephyr’. De herhaling van het basloopje is echter dodelijk effectief. Dockx’ gitaarklanken kronkelen er namelijk als een klimop omheen. De meestal cleane gitaarsound zorgt voor spanning, want deze smeert niet alles dicht. Op deze manier blijven ook Lyenn en drummer Steven Cassiers in het vizier. Laatstgenoemde valt op met zijn prettig aanwezige spel, dat vol technisch uitdagende en verrassende elementen zit. In ‘Miraggio’ contrasteert dit sterk met lang uitgesponnen gitaaraanslagen.

3 telt twee covers. In het geval van Dans Dans is coveren meer dan een nummer van een ander zo goed mogelijk naspelen. Duke Ellingtons ‘Fleurette Africaine’ is in vergelijking met het eigen materiaal klassieker van aard. Dockx speelt het ijzersterke loopje op allerlei hoogten. Dit heeft een bezwerend effect. De ingetogen afsluiter ‘Htes To Vradi Sto Teke Mas’ werkt ook met een zich herhalende gitaarmelodie. Op den duur speelt Lyenn mee met Dockx, waarbij de bastonen klinken zoals een open haard voelt op een koude avond in december. Een iets te lang durend ‘Take A Close Look’ is één van de weinige mindere momenten van 3. Daar staan de altijd goed geplaatste hevigere passages tegenover. Dans Dans verbindt jazz met noise alsof het een logische combinatie is. Daar mogen de Belgen trots op zijn.

Recensent:Jasper Klomp Artiest:Dans Dans Label:Dying Giraffe Recordings