En weer zijn het meestal uiterst bondige nummers, waardoor het geheel ondanks zeventien tracks toch nog geen veertig minuten duurt. En dat siert de heren, dat ze in ieder nummer zeggen wat ze willen zeggen en niet onnodig gaan rekken. Het zorgt ook voor de nodige variatie want het is een afwisselende plaat. Zo wordt het rustige, hartverscheurende ‘Darkness September’ zomaar gevolgd door het ronkende ‘Great Actress‘. Deze laatste is één van de langere nummers, hoewel het ook nog geen drie minuten klokt, en ook één van de hoogtepunten.
Het is niet verbazingwekkend dat de tweemansband is ontstaan in het middenwesten van de Verenigde Staten en uit hetzelfde wereldje komt als Guided By Voices en Pavement. Net als die bands weet de formatie puntige indieliedjes te schrijven, die variëren van kleine liefdesliedjes en soms ook wat trieste nummers, tot energieke rocksongs met pakkende hooks. Dit levert het al eerder genoemde contrast op zodat we naast het prettige ‘Friend Of Mine’ ook het melancholische ‘Famous Orange Sweatshirt’ kunnen horen. Of horen we treffende teksten als “I was thinkin’ bout drinkin’ but I don’t have the energy” in het wel wat deprimerende ‘17th Last Cigarette (Thinkin' ‘bout Drinkin')’.
Door de korte duur van de nummers springen ze wel wat van de hak op de tak. Je moet de aandacht erbij houden om te voorkomen dat je denkt naar één nummer te luisteren, terwijl je inmiddels al drie liedjes verder bent. Neemt niet weg dat Swearing At Motorists een boeiende plaat heeft gemaakt. Acht jaar ondergedompeld zijn in Berlijn heeft de twee heren blijkbaar goed gedaan en van nieuwe energie en inspiratie voorzien.
Todd Tobias - Impossible CitiesGeïnspireerd door een boek met denkbeeldige steden en een prentenboek met min...
Hookworms - The Hum Nog geen twee jaar na hun debuutplaat Pearl Mystic komt het Engelse...