2015-01-06
Zonder ook nog maar iets over Red Circuit gelezen te hebben is bij de eerste noten al direct duidelijk dat deze band uit Duitsland komt. Teutoonse metal van het dichtgeplamuurde soort plus een zanger met een galm en een raar knerpje op zijn stem zijn de ingrediënten die Red Circuit vormen. De band staat te boek als progressieve metalband, wat in dit geval betekent dat een aantal composities wat diepgravender zijn dan het gemiddelde powermetalwerk.Haze Of Nemesis is het derde album van de vier Duiters met de Sri Lankaanse zanger Chity Somapala. De plaat wordt geleverd met een bonus dvd waarop de band op Progpower USA 2011 aan het werk is te zien.
Er zit overigens vijf jaar tussen de vorige plaat, Homeland, en deze derde schijf. Je had gehoopt dat de band dan wel wat grootser zou uitpakken, maar de twee eerste, vrij simpele, songs doen het ergste vrezen. Vooral die rare knerp op de stem van Somapala is gelijk al heel storend, maar gelukkig komt het hierna nog behoorlijk goed, al blijft de zang van Somapala een kwestie van smaak.
’Believing A Lie’ is al een stuk beter en doet wel wat denken aan Symphony X. In het aan The Scorpions refererende ‘Digging In The Dirt’ is het lekker meebrullen met de vele malen herhaalde bozige tekstregel ”This Time You’ve Gone Too Far”.
Het mooiste komt in de vorm van ‘Spear Of Fate’ waar de band maar liefst tien jaar aan gesleuteld heeft voor het goed genoeg werd bevonden om op de plaat te zetten. Inderdaad is dit een mooi nummer waarin urgent toetsenwerk en een zware riff hand in hand gaan met een mooie melodielijn. Ook het ruim negen minuten durende epos ‘My Serenade’ is behoorlijk afwisselend en prima te pruimen, net zoals het Threshold-achtige ‘Haze Of Nemesis’. Verder mag Amanda Somerville nog even opdraven in de wat gewoontjes klinkende ballad ‘My World Collides’. De matige Deep Purple cover ‘Soldier Of Fortune’ sluit dan deze, wat wisselvallige plaat, af.
De bijgevoegde dvd waarop de band live aan het werk is te zien is een prima bonus. De heren spelen loeistrak en de knerpjes van Somapala vallen wat meer weg in het geluid.
Daarbij blijkt Somapala een frontman te zijn die alle aandacht naar zich toe trekt. Het publiek in het mooie theater in Atlanta smult van de Duitsers. Overigens worden er op dat moment al nummers gespeeld die pas op dit nieuwe album te horen zijn.
Haze Of Nemesis is zeker geen opzienbarend album, maar het laat wel horen dat de band in staat is om goede composities te schrijven. Wie even door de metalclichés heen luistert, en die soms irritante kraak op de stem van Somapala op de koop toeneemt, kan best genieten van dit album. Daarbij is het uurtje op de dvd een mooie toevoeging die de aanschaf van het hele pakketje rechtvaardigt.
-1.jpg)
Starkill - Virus Of The MindAmper anderhalf jaar na de debuutplaat komt Starkill alweer met nieuw werk,...
.jpg)
Björn Riis - Lullabies In A Car Crash Het Noorse Airbag is hard op weg een grote band in de progrockscene te...