In de elektronische klanken op Xen vallen onder andere de invloeden van Witch house en Dance hall terug te horen. De muziek doet soms denken aan Crystal Castles, Aphex Twin, Trust en Squarepusher. Op zich niet de minste namen, het is daarom knap dat deze artiest een eigen geluid weet neer te zetten. Het repetitieve karakter van de nummers vertaalt zich ook naar de hele plaat. Hoewel dat voor een bepaalde eenheid zorgt, beschikt de plaat over een grote diversiteit aan elementen. De invalshoek blijft vaak hetzelfde, maar de nummers verschillen onderling wel degelijk van elkaar qua geluid. Neem de overgang van titelnummer ‘Xen’ naar ‘Sad Bitch’. Een mooie schakeling van snel en agressief naar zacht en ingetogen.
‘Thievery’ werd uitgebracht als single en daar hoort ook een vrij bizarre clip bij. Alles rondom Arca lijkt een bepaalde vreemdheid uit te stralen, de cover van het album is daar ook een voorbeeld van. Je kunt je afvragen in hoeverre dit oprecht is of toch een beetje gekunsteld. Een aantal nummers klinken door het ontbreken van een duidelijke structuur en de opeenvolging van een breed scala aan geluiden zeer abstract. Toch is Xen over de gehele lijn een sterk album met een spannende sfeer. Er valt genoeg te ontdekken en zo vallen er bij meerdere luisterbeurten weer nieuwe dingen op. De luisteraar kan dan zelf kiezen of hij de abstracte nummers skipt of niet.
Jon Hopkins - Asleep VisionsAls het eerste nummer zich ontvouwt, borrelt de vraag op of je niet per...
Various - Vanaf Nu - Puna OST Puna is voor liefhebbers van hiphop in Nederland een meer dan bekende naam....