2015-01-26
Het hoge Noorden, met zijn schitterende landschappen is vaak een oase van rust. Reizen van fjord naar fjord vergezeld met het plaatselijke radiostation. Hoor je daar veel inheemse muziek? Neen. Er valt immers niet zoveel te spelen. Scandinavië floreert met gothic en heavy metal. Andere genres genieten weinig internationale erkenning. Maar er zijn uitzonderingen. De vier mooie dames van Katzenjammer (letterlijk vertaald: het gejammer van de kat) trachten het mooie Noorse weer te maken. En daar slagen ze wonderbaarlijk in. Enkele jaren geleden vaak in onze contreien aan het werk en wie ze al bezig zag, weet het. Ze stralen en willen het zonnetje ook bij jou doen stralen.Geen haar veranderd ten opzichte van vroeger werk, want ze gaan verder waar ze met A Kiss Before You Go stopten. Verwacht opgewekte muziek in hetzelfde stramien als Lily Allen en Eliza Doolittle. Muzikaal zijn de vier deernes sterk, want hun rijk assortiment aan instrumenten wisselen ze constant aan elkaar uit. Die variatie aan instrumenten houdt hun muziek levendig en fris.
Het frivool Spaanse deuntje dat ‘Old De Spain’ inzet, laat je meteen weten wat je de volgende drieënveertig minuten mag verwachten. Denk aan het zonnige Barcelona, een gezellig kroeg, en deze dames zorgen voor de sfeer al dansend en zingend op de tafels. In no time sta je tussen hen en dans je mee.
Maar gelukkig lassen ze ook enkele adempauzes in, zodat je badend in het zweet kan bekomen. En dat doen zowel ‘Oh My God’ als single ‘Lady Grey’. En zeker die laatste is de perfecte popsong. De dame trachten het mysterie te ontrafelen rond de oh zo mooie glimlach van een zieke oude vrouw. Hoe was ze als florerende adolescent. Een verheerlijking van de jeugd, maar ook van de ouderdom.
De meiden durven, ze doen hun eigen willetje en dat zal niemand tegenhouden. Een gooi doen naar het Eurovisiesongfestival voor Noorwegen zou wel eens opportuniteiten kunnen bieden. Bovendien krikken ze hun niveau op met producer Victor Van Vugt (Nick Cave, PJ Harvey, enz.) en dat vertaald zich door een verrassend stukje Noors in ‘My Own Tune’. Een perfect ochtendnummer, want je zal de dag goedgemutst inzetten. En dat zet zich voort in ‘Shine Like Neon Rays’, de herinnering naar Kate Nash komt spontaan bovendrijven. En die feel good show blijft duren tot de allerlaatste noot.
Eindigen doen de dames met de titeltrack ‘Rockland’. Meerstemmig sluiten ze de plaat af, ode brengend aan hun rockland. “There is light out the rockland, while we sing our songs”. De perfecte afsluiter van een vreugdevol warm album. Niettemin vragen we ons af of ze de nu en dan eentonigheid op het podium kunnen doorbreken. We vermoeden van wel, en zullen klaarstaan om onze beste danspassen te oefenen.
.jpg)
Bastille - VS. - Other People`s Heartaches Part. IIIDilemma. Ga je verder op het pad van alternatieve rockgroep, of buig je voor...
.jpg)
Röyksopp - The Inevitable End Het Noorse duo Röyksopp heeft onlangs hun vijfde en laatste album...