2015-02-10
Na zijn tweede album Voodoo in 2001 brak een erg lastige periode aan voor Michael Archer, beter bekend als D’Angelo. Hij was niet gelukkig met zijn status als sekssymbool en trok zich terug, waarna persoonlijke drama’s en problemen zich opstapelden met drank en drugs, meerdere arrestaties en tot overmaat van ramp raakte hij ook nog zwaargewond bij een verkeersongeluk. In deze tumultueuze periode probeerde hij aan een nieuwe plaat te werken, maar na vele onduidelijke en tegenstrijdige berichten, geloofde eigenlijk niemand er meer in. De plotselinge release van Black Messiah eind vorig jaar was dan ook een flinke verrassing.Door de controversiële uitspraak in de Ferguson-zaak voelde D’Angelo zich genoodzaakt de release te vervroegen. Niet verwonderlijk wanneer je de plaat beluistert, waarbij veel nummers een politieke lading hebben. Zo begint ‘1000 Deaths’ met een geluidsfragment uit de documentaire ‘The Murder Of Fred Hampton’, over het lid van de Black Panthers die in 1971 werd doodgeschoten door de politie. Daarmee krijgt het nummer ineens een actuele achtergrond, waarin D’Angelo verbeten zingt “Locked and loaded up, and I know the drill. They're going to send me over the hill”. Toch moeten we de titel van de plaat vooral niet verkeerd begrijpen zo zegt hij. Want hij ziet zichzelf zeker niet als de zwarte Messias. Nee, de titel slaat op ons allemaal, het gaat over mensen die voor verandering opkomen.
Je zou kunnen denken dat de plaat daardoor loodzwaar is geworden of de muziek bijzaak is. Niets is minder waar, want D’Angelo onderschrijft hier vooral zijn muzikale kwaliteiten en laat horen dat hij een uniek talent heeft. De muziek is op alle fronten van hoge kwaliteit, de composities, instrumentatie en arrangementen zijn helemaal raak. Waar nodig worden kleine accenten gelegd of juist weggelaten. In zijn typische, soms vervormde en aan Prince schatplichtige manier van zingen klinkt genoeg geloofwaardigheid en emotie door, waardoor de nummers van een flinke lading soul voorzien worden.
Ook de verzameling muzikanten die meewerken onder de naam The Vanguard, is met zorg uitgekozen en precies op de juiste plek. De ongekend strakke grooves van drummer ?uestlove en bassist Pino Palladino geven de nummers waar nodig het juiste funky en swingende sausje zoals in ‘Betray My Heart’. Ook jazztrompettist en componist Roy Hargrove en P-Funk lid Kendra Foster worden op veel nummers ingezet, waarbij Foster ook nog meeschreef aan de liedjes.
Black Messiah is daardoor een hele rijke plaat, die veel meer is dan een puike R&B plaat. Het ontstijgt een enkel genre als soul, hiphop, funk of jazz, en smeedt ze juist samen tot een prachtige mix. Dit hoor je terug in het aanstekelijke ‘Sugah Daddy’, het groovende ‘Till It’s Done (Tutu)’ of het relaxte en lome ‘The Door’. D’Angelo maakte een tijdloos album, dat over tientallen jaren nog steeds beluisterd zal worden en ook dan nog fris zal klinken, wat een erg knappe prestatie is.
.jpg)
Cavalera Conspiracy - PandemoniumEen half jaartje geleden zag ondergetekende Soulfly aan het werk op het...
.jpg)
Carl Barat and The Jackals - Let It Reign Sinds de reünie van Carl Barât en Pete Doherty, misschien wel het sterkste...