2015-02-11
Een half jaartje geleden zag ondergetekende Soulfly aan het werk op het Leidse Werfpop. Al snel werd duidelijk dat de band, en dan met name frontman Max Cavalera, er zich met een Jantje van Leiden van afmaakte. Het heilige vuur leek er uit. Blijkbaar heeft de aimabele Braziliaan het momenteel meer naar zijn zin in zijn andere project: Cavalera Conspiracy. Waar het huidige Sepultura momenteel steeds meer verzandt in een soort parodie op een coverband daar weten de broers Igor en Max het ware Sepultura vuur in deze band moeiteloos in stand te houden. Ook op Pandemonium krijgen we weer een prima pot thrashmetal voorgeschoteld waar de oldschool Sepultura fan weer ouderwets warm van wordt.Toegegeven Pandemonium heeft niet dat verpletterende effect dat Inflikted had, maar ook de derde schijf onder de Conspiracy vlag is van hoog niveau. Alle bekende elementen passeren de revue en het geluid op Pandemonium is een soort kruising tussen het stokoude Sepultura werk en de ruigste momenten van Soulfly. Geen tribal geneuzel op Pandemonium, maar snoeiharde thrashmetal met een knipoog naar deathmetal is wat we geserveerd krijgen. Pas in het afsluitende bonusnummer ‘Porra’ duikt de band even de tribal hoek in.
Opvallend is dat Max steeds ruiger uit de hoek komt. Zijn stem gaat steeds meer richting grunt wat er voor zorgt dat de muziek nog wat rauwer is dan we gewend zijn. Luister maar eens naar zijn hyperemotionele schreeuw in het geweldige ‘The Crucible’. Wel jammer is dat zijn stem wat meer in de muziek ligt, maar dat is slechts een detail.
De groove die we kennen van Soulfly en de laatste platen van Sepultura met Max is op Pandemonium zo goed als afwezig. Pas in het fantastische, Oosters getinte, ‘Not Losing The Edge’ horen we nog wat terug van die overbekende groove. Dit nummer walst zich dan ook een weg in je hersenpan. Ook in het eerder gememoreerde ‘Porra’ is nog wat hoorbaar van die groove. Voor het overige zijn de nummers over het algemeen snel en gruwelijk hard. Verder krijgen we nog eens bevestigd dat Soulfly-gitarist Mark Rizzo een begenadigd muzikant is. Luister maar eens naar zijn fenomenale prestaties in ‘Insurrection’ en ‘Cramunhao’.
Agressieve nummers als ‘Apex Predator’ en ‘Father Of Hate’ maken meer dan duidelijk dat Pandemonium een compromisloos werkstuk is dat oude Sepultura tijden doet herleven. Het wordt tijd dat we eens een echte Sepultura reünie krijgen.
.jpg)
Kontrust - Explositive Explositive is alweer het vierde album van de Oostenrijkse pretmetalband...
.jpg)
D'Angelo - Black Messiah Na zijn tweede album Voodoo in 2001 brak een erg lastige periode aan voor...