2015-03-03
Explositive is alweer het vierde album van de Oostenrijkse pretmetalband Kontrust. In Nederland zal voornamelijk de hit ‘Bomba’, van het tweede album Time To Tango zijn blijven hangen. Met een crossover tussen metal, pop, polka en electronica is de vergelijking met de muziekstijl van Guano Apes snel gemaakt. Net als Guano Apes moet ook Kontrust het meer van aanstekelijkheid dan van vindingrijkheid hebben, maar toch voelt de muziek van de Oostenrijkers interessanter aan. De zeven bandleden schuwen het niet om afwijkende instrumenten in te zetten. Blazers, percussie, van alles komt voorbij. Altijd ondersteunend, een extraatje als het ware. De titel Explositive is een samenvoeging van de woorden ‘Explosive’ en ‘Positive’. Waar het duidelijk aanwezige positieve gevoel het gehele album lang blijft hangen, lukt het Kontrust nauwelijks om echt explosief te worden. Vanaf het eerste nummer ‘Dance’ zit het tempo er goed in, maar echt uitschieten naar een hoogtepunt doet het op deze plaat nooit. Met ‘Dance’ is meteen een van de sterkste nummers van het album genoemd. Het nummer bevat een Arabisch aandoende riff en een doodsimpele, maar aanstekelijke tekst. “You’ve got to dance, dance, dance, and maybe you’ll turn me on”. Simpel, maar zie het maar weer eens uit je hoofd te krijgen. Dit lijkt meteen de sleutel naar succes waar de band op voort probeert te borduren.
Het is makkelijk om kritisch te zijn over deze nieuwste creatie. Het album is vrij simpel en nergens vernieuwend. De band lijkt wanhopig op zoek naar een stevige poppy sound om de mainstream-metal liefhebbers voor zich te winnen. Tekstueel is het geheel flinterdun, maar dit kan ook juist als kracht worden gezien. De meezingbaarheid is enorm. Zo is het nummer ‘Shut Up’ verre van een meesterwerk maar een ieder zal moeite hebben om het meeschreeuwen van de tekst “Shut up, shut up... why don’t you just shut up” te onderdrukken. Daarnaast zijn de gitaarriffs van Mike Wolff en de baslijnen van Gregor Kutschera de gehele plaat solide. Agata Jarosz is een prima, bijna liefelijke zangeres. In de samenzang met Stefan Lichtenberger, die beschikt over een rauwe donkere stem, zit een tegenstelling die goed werkt voor de band.
Tegen het eind van het album lijkt het zelfs nog even de serieuze kant op te gaan. In ‘Play’ blijft de flauwekul even achterwege en laat de band zien ook echt heavy te kunnen zijn. Het fluitje waarmee ‘This Is My Show’ begint neemt dat serieuze gevoel overigens meteen weer weg.
Weinig vernieuwende, tekstueel zwakke, niet bijster sterke songs die toch het vermogen hebben om te blijven hangen. Met Explositive is het Kontrust wederom gelukt om een album te maken dat je met een glimlach achterlaat en dat je stiekem nog een keer op zet. Hoe kun je dan nog kritisch zijn?
.jpg)
UFLy - Love SmugglersDat er in je eigen land een term wordt bedacht voor jouw muziekstijl, geeft...
.jpg)
Cavalera Conspiracy - Pandemonium Een half jaartje geleden zag ondergetekende Soulfly aan het werk op het...