John Coffey - The Great News Recensie op Podiuminfo

2015-02-19 Zij die zich Nederlands en groot muziekliefhebber noemen, kan het de afgelopen twee jaar zeker niet ontgaan zijn. De enige echte hoop in de donkere dagen der rock ’n roll is John Coffey, vernoemd naar het mysterieuze personage uit de wereldberoemde boek en film ‘The Green Mile’. Zo groots als dit personage in de film en boek wordt neergezet, zo groot is de sensatie die de band op het podium telkens weer weet neer te zetten. Het album dat de afgelopen twee jaar hiermee gepromoot werd, stak allicht schraal af tegen de werkelijke energie die de formatie op zijn publiek loslaat. Wat overigens niet weg neemt dat Bright Compianons een solide plaat is, die tevens de diversiteit van de band laat horen. Zo weten ze zeer pakkende liedjes te componeren, verpakt in een flinke dosis aan rauwe punkrockenergie, die het leeuwendeel van de tijd een poging doet uit de bocht te vliegen. Met nieuwe plaat The Great News weten ze ook daadwerkelijk die podiumpower vast te leggen.

Dat is allicht niet geheel toevallig, want voor de productie hebben ze producer Matt Goldman in de arm genomen. Een man die er blijkbaar al goed in slaagde om voor bands als The Chariot en Underoath de juiste mix te vinden in pure energie en live dynamiek. Dit legt John Coffey zeker geen windeieren, want niet alleen is The Great News diverser dan zijn voorganger, de invloeden zijn nog duidelijker hoorbaar. Dit is in meerdere opzichten op te vatten en een absoluut pluspunt. Zo is de muziek het beste te omschrijven als een mix van Nirvana en Every Time I Die, waarbij de eerste invloed bijvoorbeeld al heel goed te horen is in de opener ‘Eagle Chasing Flies’. Het knettert, het rammelt, het piept en bovenal is het een geluid wat ondertussen wel te bestempelen is al hun eigen sound. Ook springen de gitaren er een heel stuk beter uit, waarbij er deze keer meer aandacht is uit gegaan naar catchy gitaarriffs die hun stempel drukken op de nummers.

Het moge duidelijk zijn, het pakkende liedje hebben ze niet uit het oog verloren, waar ‘Broke Neck’ meteen getuige van is. De regel “Broke my neck on the steps of the hospital” is er eentje die meteen dagenlang door je hoofd blijft zoemen. Een regelrechte live-knaller bij voorbaat, net als de anarchistische twee minuten durende adrenaline rush genaamd ‘Echo’. Als hier het bloed niet van gaat koken in de moshpit, dan is er altijd nog ‘Heart Of A Traitor’, die vooraf gegaan wordt door een heuse trompetsolo. ‘Relief’ doet dan weer heel erg Foo Fighters-achtig aan, overgoten met de welbekende rauwe saus. ‘J.T. Davis’ speelt met die eerdergenoemde Every Time I Die-vibe. ‘It’s Beginning To Change’ daarentegen is dan net iets te experimenteel en sleept met zijn vijf minuten voort. Of je moet het zien als cooling down, want met The Great News presenteert John Coffey twaalf nieuwe toevoegingen die Neerlands energiekste podiumbeest toch zeker twee versnellingen hoger laat schakelen.

Recensent:Roy Verhaegh Artiest:John Coffey Label:V2 Records