2015-02-17
De wildemansrit van Mister and Mississippi richting bekendheid begon met een schoolproject tijdens hun studietijd aan de Herman Brood Academie te Utrecht. Daarna is er voor de groep een hoop gebeurd. Die opdracht, het maken van drie liedjes, leidde namelijk naar een nu goed gevulde prijzenkast met onder andere een 3FM Award en een Edison. Sinds de release van Mister and Mississippi in 2013 is er bijna geen poppodium in het land overgeslagen en het viertal uit Utrecht heeft zich tevens op de festivals geweldig gepresenteerd. Radiozendtijd was er ook te over zeker nadat 3FM de folkpop van het kwartet bejubelde. Het leven was een feestje, iets wat perfect bij het upbeat debuutalbum paste. Maar het leven heeft jammer genoeg ook een harde en verdrietige keerzijde. Frontvrouw Maxime Barlag’s moeder verliest de strijd tegen kanker en dat hakt er bij haar en de andere groepsleden hard in. Muziek is dan een uitlaatklep en een troostende heelmeester.
Hoe overtref je zo’n succesvol debuutalbum wanneer je gevoel en gedachten bij hele andere dingen zijn. Wellicht door puur te blijven, zoals de fans je kennen. Door je emoties en gedachtes in die moeilijke tijd van je af te zingen als therapie, eerbetoon en herinnering. Dat is dan ook wat dit tweede album We Only Part to Meet Again doet. De thematiek van afscheid, hoop en verwachting hoor je terug in de woorden, en in de sound vol melancholie en opbouwende muzikale uitbarstingen. Deze plaat zit vol dynamiek en emotie, waarbij de tien verhalen elkaar in een roes opvolgen.
Albumopener en eerste single ‘Meet Me At The Lighthouse’ begint met krachtige drumslagen alvorens we worden getrakteerd op de mooi in elkaar verstrengelde zanglijnen van Samgar Jacobs en Maxime Barlag en de vloeiende warme gitaarsolo’s van Danny van Tiggele en Tom Bros. Een emotioneel nummer dat door de opbouwende spanning voller en meer volwassen klinkt dan hun vorige album.
De opbouw in de muzikale spanning zet door in ‘In Between’ waar vanuit de rustige tweestemmige zang start er wordt uitgebouwd naar een marcherende drumslag en gierende Editors-achtige gitarenperikelen van Tom en Danny en een goed ingezette blazerssectie.
In de rustigere titeltrack ‘We Only Part To Meet Again’ hoor je het gemis, voel je het verlies, het verlangen naar een punt in het verleden, dat het diep in je ziel snijd, terug in Maxime Barlag’s hese stem en in de huilende gitaarsolo’s.
Emotioneel nachtbraken doen we met het rustige en intieme ‘Nocturnal’ waarin de akoestische gitaar de rauwe stem van frontvrouw Maxime begeleidt om te eindigen in een chaotisch galmen. “Filled with sadness, slave to my madness seems that the drugs just don’t work. Wave after wave, cradle to grave.”
Percussionist Samgar Jacobs neemt vocaal het voortouw in het door hem geschreven ‘For Us To Remember’. Met zijn zes minuten de langste track op de plaat. De groep zet hier een grote stap buiten hun comfortzone met de krachtige en meeslepende inzet van een blazers- en strijkerssecties.
Het is overduidelijk dat het album er niet een is om mee te feesten, maar desalniettemin is het er wel een om van te genieten. Prachtige zang, klein tot grootse begeleiding en een duidelijke groei in het muzikale kunnen van het viertal van Mister and Mississippi.
.jpg)
Dutch Uncles - O ShudderMancurian band Dutch Uncles is nota bene alweer toe aan het derde album....
.jpg)
Aafke Romeijn - Chin.Ind.Spec.Rest Chin. Ind. Spec. Rest. , het tweede album van de Brabantse muzikante Aafke...