Napalm Death - Apex Predator - Easy Meat Recensie op Podiuminfo

2015-02-11 Wat moet er nog gezegd worden over het grindcoreinstituut Napalm Death? Al bijna dertig(!) jaar is het viertal uit Birmingham bezig de wereld te bestoken met extreme muziek. Het knappe is dat de heren altijd trouw zijn gebleven aan hun principes. Debuterend in 1987 met het baanbrekende album Scum (met toen nog Lee Dorian van Cathedral op zang) tot aan het nieuwe Apex Predator-Easy Meat. Wel werden er begin jaren negentig wat uitstapjes gemaakt richting death metal (Harmony Corruption uit 1990) maar dat ging nooit ten koste van de eigen stijl. Sterker nog; Napalm Death is eigenlijk nooit vies geweest van het stiekem integreren van andere invloeden in hun woeste grindcore.

Naast de zoals altijd aanwezig moshstukken en crustpunk speelt de band nog wat fijne troeven uit op hun nieuwste: Swans en Killing Joke. Dit was op Utilitarian uit 2012 al te horen, maar nu nog duidelijker. Luister maar eens naar kille opener 'Apex Predator-Easy Meat' waarbij Barney z'n beste barritonstem opzet (Gregoriaans bijna) begeleidt door percussie. Dit herhaalt hij nog eens op het dreigende, trage 'Dear Slum Landlord..' afgewisseld door z'n woeste grunt die zo nog harder aankomt.

Nu we het toch over Barney hebben; zijn stem blijft een immens muzikaal wapen. Na al die jaren heeft zijn stem niks aan kracht ingeboet. Sterker nog; het lijkt wel of hij nog immer aan impact wint. En die stem houdt hij naar eigen zeggen sterk door slechts het drinken van liters citroenthee. Maar ook de merg en been gaande shrieks van gitarist Mitch Harris, de onnavolgbare blastbeats van drummer Danny Herrera en de ronkbas van Shane Embury dragen bij aan de cementen fundering.

Voor de grindcorefans valt er uiteraard ook genoeg te genieten. Woest om zich heen maaiende granaten als 'Smash A Single Digit', 'Bloodless Coup' en 'How The Years Condemn' bewijzen dat Napalm Death nog immer meetelt. Sterker nog; de band klinkt op de laatste twee platen vitaler dan ooit en staat netjes tussen meer jeugdige collega's als Misery Index en Diying Fetus. Afsluiter 'Adversial/Copulating Snakes' mengt nog eens op sublieme wijze alles waar de band voor staat en geeft een fraai signaal voor de komende jaren.

Recensent:Mark Michels Artiest:Napalm Death Label:Century Media