2015-03-06
De Zweedse singer-songwriter David Åhlén groeide op als zoon van een priester in de doopsgezinde kerk. In de jaren ’90 zong hij in de folkrockband Namur, maar nu is David Åhlén solo verder gegaan. Met zijn hoge en broze stem zingt hij kwetsbare nummers waarvan de teksten geïnspireerd zijn door het christelijke geloof. Zes jaar na zijn eerste album brengt hij zijn nieuwe cd Selah uit. Selah is vergelijkbaar met David`s eerste cd, maar is met een nog kleinere instrumentatie opgenomen. Waar op We Sprout In Thy Soil af en toe nog een viool of contrabas te horen was, ligt de focus van Selah vooral op Davids betoverende stem die meestal enkel begeleid wordt door een tokkelende gitaar. Soms worden daar een harpen of bellen aan toegevoegd, maar deze blijven op de achtergrond en werken alleen maar ter ondersteuning van Davids stem. Door deze opzetting komt de muziek juist extra goed binnen en wordt de luisteraar de muziek ingezogen, en wat is dat toch fijn.Een nummer dat direct opvalt is ‘On The Verge’. Een akoestische gitaar opent, waarna David relatief laag invalt. Vrij snel start het refrein dat geneuried wordt, dit heeft haast een hypnotiserend resultaat. Davids stem is in staat om de luisteraar mee te voeren en dit wordt in ‘On The Verge’ goed benut. Dit effect gaat helaas verloren wanneer de melodie van het lied ietwat stroef is, dit is bijvoorbeeld het geval in ‘Draw Us Near’ en ‘Vesper’. Beide nummers zijn zeker niet slecht, maar liggen minder gemakkelijk in het gehoor en zijn daarmee minder toegankelijk, wel zorgen ze voor afwisseling op de cd. Al met al is het een bijzonder album. Het religieuze thema, de fragiele stem en de simpele begeleiding maken dat de cd een rustgevende werking heeft, maar geen moment saai wordt.
Naast zijn album bracht David Åhlén in december de EP All The Way My Saviour Leads Me uit. Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: de vijf nummers zijn werkelijk prachtig en de EP is zowaar nog mooier dan zijn album. All The Way My Saviour Leads Me bestaat uit vijf winterhymnes die Åhlén op muziek heeft gezet. De begeleiding van de nummers is wederom minimaal en bestaat vaak enkel uit een tokkelende gitaar.
Bij het eerste nummer, tevens de titelsong, is het enige kritiekpunt te vinden. De eerste paar tonen van het nummer ‘All The Way My Saviour Leads Me’ lijken wel heel sterk op ‘Chasing Cars’ van Snow Patrol. Hoewel dit even een paar seconden verwarrend is, zet David Åhlén het misverstand weer recht wanneer hij de zang inzet. David bewaard op zijn EP het beste voor het laatst met zijn versie van ‘Rock Of Ages’. Hoewel de titel zo door kan gaan voor een naam van een rockband of een groot festival, is niets minder waar. ‘Rock Of Ages’ is een hymne uit 1763 en is geschreven door een dominee die voor een storm moest schuilen onder een steen. David zingt de hymne a capella met op de achtergrond de zee en auto’s over een weg. Het resultaat is een heel teder en eerlijk nummer. Met twee minuten is dit bijzondere moment veel te snel voorbij.
David Åhlén heeft niet alleen een hele mooie cd afgeleverd, maar ook een prachtige EP. Ondanks dat beiden alleen maar christelijke nummers bevatten zijn de schijfjes zeer toegankelijk, ook wanneer je niks met het geloof hebt. De puurheid van de nummers raakt diep en David`s stem voert de luisteraar mee.
.jpg)
Les Sins - Michael Les Sins is het alter ego van Toro Y Moi. Hij bracht onder die naam eerder...
.jpg)
Diagrams - Chromatics De Engelsman Sam Genders is een ware muzikale kameleon. Want dit voormalige...