2015-02-06
Poets Of The Fall is ontstaan nadat een vriend een gedicht gaf met de vraag of Marko Saaresto, de zanger, het kon opnemen als een nummer. Dit nummer heette: ‘Late Goodbye’ en werd gebruikt in de populaire videogame Max Payne 2: The Fall Of Max Payne. Hierna volgde allerlei goeds voor de heren, zowel het debuutalbum als de opvolgers deden het enorm goed in Finland. De albums werden goud en platina en goud en stonden hoog in de ranglijsten. Hoewel de Finnen met elk album steeds meer landen bezoeken, lijkt de populariteit vooral gelimiteerd tot het eigen land. Of gaat de nieuwe schijf Jealous Gods daar verandering in brengen?De alternatieve rockband is door de jaren heen weinig veranderd. Ze maken spannende rocknummers en zoete ballads die net wat anders klinken dan het gros van de alternatieve rockbands. Opener en eerste single ‘Daze’ is een strakke track waar de melodieën van de piano en de gitaren prachtig op elkaar aansluiten. De eigenzinnige stem van Marko maakt het helemaal af. Hij wisselt zijn hoge en lage zang op een passende manier af. Voor fans zal er vooral meer van hetzelfde te horen zijn. Ruimte voor experiment of een nieuwe sound is er niet. Toch zijn de nummers net zo intens als het vroegere werk.
De kracht van de groep ligt in de manier waarop ze hun songs uitvoeren. Het is dromerig en de teksten zijn zowel begrijpelijk als mysterieus. De tekst op ‘Brighter Than The Sun’ gaat duidelijk over de liefde, een thema waar iedereen zich mee kan identificeren. “I know your love is the reason. Love never goes out of season”. Marko zingt in datzelfde nummer: “With the paradise syndrome strap on for spurs. Regret is the skin you shed just to make it this far”. Het is net wat dieper dan de gemiddelde rockband en datzelfde geldt voor de muziek. Ook als dat aanvankelijk niet zo lijkt. Het is als een zoet snoepje met een zachte vulling en een harde buitenkant. Pas na een aantal luisterbeurten komt de finesse van de individuele tracks naar boven.
Jealous Gods is een uitstekende toevoeging aan het oeuvre van de Finnen. De songs lijken soms erg op het voorgaande werk. Dat lijkt een gevolg van het feit dat dit alweer het zesde album is zonder stijlwisseling. Artiesten, vooral diegene met een unieke stempel gaan vanzelf op zichzelf lijken. Het is dan ook de eigenzinnigheid en vindingrijkheid van de Finnen die dit album redden. Een aanrader voor iedereen die iets nieuws zoekt als het maar niet te eigenzinnig is.
.jpg)
Stam1na - SLKWat een raar brabbeltaaltje is dat Fins toch, Er is werkelijk geen chocola...
Eric Chenaux - Skullsplitter Eric Chenaux komt in 2015 weer met een nieuw experimenteel album, deze keer...