2015-03-16
Dat Nederland een massa aan rockbandjes kent, weten we inmiddels wel. Zo is daar ook Orange Maplewood, een band die inmiddels een aantal jaar werkt aan een muzikale carrière. Orange Maplewood is opgericht door Jordy Sanger en Duncan Daalmeijer, die hun roots kennen in het Achterhoekse Lochem. Toch hebben ze hun thuisbasis verruild voor het stadse Amsterdam en na enkele bezettingswisselingen zijn nu Robbi Meertens en Darek Mercks toegevoegd aan de formatie. En dan is daar ook nog eens het debuut Just Another Fairytale, dat sinds kort verkrijgbaar is.Wie toe is aan een album dat rustig begint en langzaam opbouwt, kan beter naar iets anders op zoek gaan. Vanaf het eerste moment knalt Orange Maplewood uit de speakers met stevige rock. Meteen is duidelijk dat de sound geïnspireerd is door grote alternatieve rockbands uit de jaren ’90, zoals Nirvana, Soundgarden en Pearl Jam. Na de opener ‘Don’t Worry It’s Just An Explosion’ volgt het iets rauwere ‘Superdestroyer’. Het wat meer op punk gebaseerde ‘Lilly Of The Valley’ wordt opgevolgd door een rustig, wat dromerig nummer. Het meerstemmige ‘Castles In The Sky’ is het eerste nummer - qua titel - dat duidt op een album dat tekstueel geïnspireerd is door sprookjes.
De eerste uitschieter die we op het album tegenkomen, is ‘My Solution: Devilution’. Een uitschieter naar beneden, dat wel. Het is een flinke berg punk en noise in slechts twee minuten; menigeen zal dit toch als herrie beschouwen. Na nog wat rockliedjes (waarbij ‘Through The Mountain’ zich in het intro vermomt als singer-songwriter popliedje) volgt de tweede uitschieter van het album. ‘Rumplestiltskin’ (de Engelse vertaling van het sprookje ‘Repelsteeltje’) begint met een naadloze overgang uit het vorige nummer. Stevige gitaren slepen je in een laag tempo mee in een nummer waarvan je aanvoelt dat het zal eindigen in een climax. Het outro wordt ingezet door een uitgebreide gitaarsolo, bijgestaan door blazers, en eindigt in een orgastische chaos. Helaas wordt juist dit weggedraaid. Uiteindelijk sluit het album af met het kleine, akoestische ‘Just A Song’.
Het geluid van dit viertal klinkt meer als dat van de grote stad, dan van het rustige platte land (al beseffen we ook hoe het op Zwarte Cross eraan toegaat). Het debuut van Orange Maplewood blijft boeien, hoewel het zijn pieken en dalen kent. Toch geloven we dat deze band met doorzettingsvermogen en een beetje geluk kan groeien tot een nieuw Nederlands talent.
.jpg)
Yokko - Seven SeasVijf jongemannen met stoppelbaarden. Niets te klagen over uitstraling en...
.jpg)
Wilco - What`s Your 20? What’s Your 20? Essential Tracks 1994-2014 is voor een verzamelalbum een...