‘No paradise For Me’ is een nog meer relaxte versie van het toch al lome ‘Paradise’ geworden , maar het Hawkwind-achtige ‘End Of Time’ is niet heel anders, op het orgeltje na dat in plaats van een scheurende gitaarsolo is gekomen. ‘Hallelujah’ heet nu ‘Hellelujah (Fuzz And Swamp’), waarbij de subtitel van deze bluesstamper eigenlijk genoeg zegt. Het klinkt in ieder geval een stukje zompiger dan de eerste versie.
Ook ‘I live Behind The Clouds’, ‘Stay Tuned’ en ‘The Duke’ hebben een nieuw jasje gekregen al klinken deze versies, net als die andere drie remakes, ook weer niet heel erg anders. Het is vooral het gitaarwerk dat meer plaats moet maken voor een dominant orgeltje of de fragiele tonen van een mellotron.
Van de vier nieuwe songs zijn er twee instrumentaal. Deze nummers , ‘Let The Circus Burn’ en ‘Goliath Returns’, ademen een lekker psychedelisch sfeertje, waartussen ook het ruim zeven minuten klokkende ‘Milking The Stars’ en de vlotte stamper ‘Mindless Ones ‘68’ goed gedijen.
Milking The Stars: A Re-Imaging Of Last Patrol staat te boek als het tiende album van Monster Magnet, maar kun je ook zien als een hele uitgebreide EP met vier nieuwe songs en zes opnieuw gearrangeerde stukken. Maar het is wel weer een plaat die lekker in het gehoor ligt. Dat zijn we onderhand wel gewend van Monster Magnet.
Brant Bjork - Black Power FlowerWe hebben ruim vier jaar moeten wachten op nieuw solowerk van Brant Bjork,...
SUPERTRAWLER - Voyagers Het uit Amsterdam afkomstige trio SUPERTRAWLER maakt naar eigen zeggen...