2015-02-24
Met Death Is Not Dead levert de Zweede deathmetalformatie The Crown zijn achtste album af en de titel had niet meer passend kunnen zijn. Ze draaien al mee vanaf 1990, maar dat is in al die tijd niet geheel zonder slag of stoot gegaan. Wat oorspronkelijk begon met de naam ‘Crown Of Thorns’, moest in 1997 al aangepast worden, omdat er reeds een Christelijk glam-pop band bestond met die naam. Zodoende kennen we ze vandaag de dag als The Crown en dat heeft ze er in al die tijd niet van weerhouden om dood en verderf te blijven zaaien. In de community leverden ze grootse albums als The Burning en Eternal Death af, gingen ze op tour met onder andere Cannibal Corpse en Nile, en stonden ze regelmatig op het grootste metalfestival ter wereld Wacken Open Air. Met het album Deathrace King uit 1999 voegden ze rock ’n roll toe aan hun sound. Iets wat ze hebben doorgetrokken naar deze nieuwe release.Vocalist Johan Lindstrand mag zich unaniem tot absolute comeback-koning kronen in de death metal-scène. In 2001 vertrok hij voor het eerst en werd hij vervangen door Tomas Lindberg van At The Gates. Lindstrand kwam hij erug in 2003 voor Possessed 13, maar tegen 2004 was The Crown sowieso al ten dode opgeschreven. Vijf later kwamen ze terug met Jonas Stalhammer van God Macabre faam, hoewel hij na één album ook weer vertrok. Johan Lindstrand werd wederom aan zijn jasje getrokken en zie hier, hij is wéér terug. Wederom mag hij zijn gal spuien over dood, duisternis, vernietiging, revolutie, geweld, satanisme, oorlog, drugs en al dat God verboden heeft.
Wat The Crown goed doet, is een mix leveren met hardrock en niet enkel recht toe recht aan deathmetal spelen. Dat zorgt ervoor dat deze band niet gemakkelijk verzeild raakt in de grijze massa van de grote groep metalheads die allemaal hetzelfde spelen. Toch kan het ze er niet van weerhouden om op een bepaald punt eentonig te klinken. Vanaf het begin gaan ze er met een flinke mokerslag tegen aan en delen ze met ‘Iblis Bane’ al de beste slag uit. Er zit zelfs een melodielijn in verwerkt die gebaseerd is op ‘O Fortuna’ van Carmina Burana. Horen doet herkennen. Dit voegt een extra laag toe aan hun sound.
Een andere opmerkelijke track is ‘Meduseld’, die volledig instrumentaal is en ieder spoor van deathmetal achter zich laat. In alle eentonigheid, klinkt dit even als een verademing en komt ook plotsklaps het besef binnen. Brulboei Lindstrand kent maar één trucje en dat is overal op dezelfde manier doorheen brullen. Geen extra dimensies, lagen of tonen. Nu vraagt dit genre ook niet om diversiteit, maar het kan wel net het verschil maken tussen ‘veel van hetzelfde’ en een meesterwerk. Muzikaal is er niets op aan te merken, daar laat The Crown met Death Is Not Dead horen dat ze nog wel een tijd mee kunnen.
.jpg)
Ingested - The Architect Of ExtionctionVoor een vette pot extreme deathmetal moet je bij Ingested zijn. De Britse...
.jpg)
PHOS - Never Obsolete Vorig jaar had ze slechts een EP uit, was ze nog 3FM Serious Talent en...