2015-03-03
Otherwise is een typisch Amerikaanse hardrockband zoals die er al velen zijn in de vorm van bijvoorbeeld Staind, Shinedown of Breaking Benjamin. Alter Bridge is ook een vermelding waard en tilt deze titel zelfs naar een hoger niveau. Nickelback zou je misschien ook kunnen noemen, maar die zijn Canadees en de laatste jaren steeds meer van het geijkte rockpad afgeweken. Een typisch Amerikaanse rockband onderscheidt zich van de gebruikelijke rockband door grootse refreinen, ondersteunt door een zanger die zowel kracht kan zetten als heel sentimenteel kan zijn met zijn stem. Zodoende zijn er altijd een aantal akoestische nummers te vinden op een dergelijke plaat. Soms wil het wel eens tegen de metal aanleunen, maar neemt het net genoeg afstand hier van om zodoende ook een mainstream publiek aan te kunnen spreken. Zo dus ook Otherwise, en meer Amerikaans dan deze mannen zul je ze niet krijgen, want de broers Adrian & Ryan Patrick zijn afstammelingen van indianen en Ierse zigeuners. Het Amerikaans zijn zit ze in het bloed. Alle clichés wat betreft deze vorm van stadionrock zijn terug te vinden op hun tweede album genaamd Peace At All Costs. Dat wil per definitie nog niet meteen zeggen dat dat een slecht gegeven is. Van begin tot het einde zit het goed in elkaar en luistert het zich gemakkelijk weg. Zo knalt het album er meteen in met ‘Love & War’, eentje met een lekkere wisselwerking tussen een messcherpe gitaarriff en onderscheidende groove. Zanger Adrian Patrick laat meteen zijn volle spectrum horen, dat balanceert van een ruw rappend geluid naar een bombastische meezinger. Hij heeft een goed bereik in zijn strot zonder dat het te veel van het goede is. Muzikaal gezien past het perfect in elkaar.
Eerste single ‘Darker Side Of The Moon’ kent daarentegen weer een robuuste melodielijn, die tegelijkertijd iets hypnotiserend heeft. Eveneens wordt de dikke muur van gitaren niet vergeten. ‘Demon Fighter’ laat vervolgens meteen al een meer gevoelige kant van de band zien. Iets wat vanaf de track ‘Never Say’ meer aan bod komt, maar goed afgewisseld wordt met de hardere rockers als ‘For The Fallen Ones’. Absolute topper is ‘Meet Me In The Dark’ die alle sterke elementen ban Otherwise bij elkaar pakt en er een orchestrale climax aankoppelt. Wat begint met een akoestisch riedeltje, bouwt zich op met elektrische gitaren, waar vervolgens nog een vioolgeluid aan toegevoegd wordt. Qua eer is het net iets te hoog gegrepen, maar de track beschikt over een loopje wat toch wel doet denken aan ‘Kashmir’ van Led Zepplin.
Peace At All Costs is prima geschikt voor de liefhebbers van rockmuziek die enerzijds graag met gebalde vuisten mee willen kunnen zingen, maar anderzijds een gevoelige kant kennen en graag weg zwijmelen. Wat Otherwise doet voelt bij het eerste gehoor al meteen vertrouwd aan en laat tegelijkertijd nog genoeg over om te ontdekken. Al met al lekker toegankelijk zonder meteen té toegankelijk te zijn.
.jpg)
Marduk - FrontschweinAl bijna 25 jaar lang bestookt Marduk ons met allesverzengende blackmetal....
.jpg)
Ingested - The Architect Of Extionction Voor een vette pot extreme deathmetal moet je bij Ingested zijn. De Britse...