2015-03-13
Het is 1982, er wordt een jongen geboren die al snel een grote aanwinst zal blijken voor de muziekwereld. Natuurlijk hebben we het over Teus Nobel. De man die al veel heeft bereikt, met onder andere optredens in de bands van Caro Emerald, Monsieur Dubois, Wicked Jazz Sounds en Kyteman Orchestra. In de periode van 2006 tot en met 2014 bracht hij negen verschillende albums uit, waarop hij als jazztrompetist goed uit de verf komt. Het album dat in 2014 uitkwam, Legacy, is anders dan het vorige. Het quintet, bestaande uit Jerome Hol (gitaar), Timoty Banchet (piano), Jeroen Vierdag (contrabas), Jasper van Hulten (drums) en Teus Nobel (trompet) schrijft een album dat technisch prachtig is, maar dat de funk een beetje achterwege laat en voor een wat rustigere aanpak gaat. De bedoeling van het album voor Teus Nobel, is het creëren van een ode aan zijn jazzhelden, waarmee hij geen cover of iets dergelijks bedoelt, nee, de techniek achter de nummers, de stijl, het gevoel achter de liedjes, dat is waar het om draait. En dat doen de mannen perfect.
In de negen nummers hoor je de prachtige solo`s die we gewend zijn van deze virtuoos, maar daarnaast komt de piano sterker naar voren dan ooit terwijl deze op de achtergrond blijft, de gitaarsolo`s geven nog wat kracht aan een aantal nummers en ook de contrabas en drums pakken hun momenten op dit album. En dat maakt het mogelijk om dit jazzalbum aan een stuk door te luisteren, op een luie zondag, liggend op de bank terwijl je aan helemaal niks anders denkt en gewoon wegdroomt. Tot het laatste nummer ‘Woody’s March’ met Ilja Reijngoud, waar de jazzfunk weer terug is en je zes minuten lang wakker wordt geschud met heerlijk oppeppende fusionjazz die je gewend bent van Teus Nobel.
.jpg)
Periphery - Juggernaut: Alpha/OmegaIn een tijdperk waar metal zo bruut mogelijk moet zijn en popmuziek op zijn...
.jpg)
Nina Kraviz - DJ-Kicks Een diploma in tandheelkunde, illustere bijbaantjes in Rusland, in bad gaan...