2015-02-28
“Niet alledaagse muziek die zweeft tussen postpunk en punkfunk”, zo omschrijft de band Wilhelmfreddie uit Deventer zichzelf. En dat is helemaal geen slechte omschrijving wanneer je hun EP The Inevitable Quest For Smiletsland beluistert. Hierop staan inderdaad zes eigenzinnige nummers waarop moeilijk een stempel te drukken valt. Dit komt ook wel door de instrumenten die worden ingezet, waarbij de bariton sax en de Philicorda, één van de eerste elektronische orgels gemaakt door Philips begin jaren zestig, het meest in het oog springen. Die beide instrumenten geven de band nou net de variatie mee, die hun geluid anders dan anders maakt.Voor de productie werd Theo van Rock ingezet, die ook al werkte met Urban Dance Squad, Stuurbaard Bakkerbaard en Peter Pan Speedrock. Dat is een slimme keuze geweest, want hij weet wel raad met de wilde en energieke muziek van het vijftal. Want het zijn zes explosieve nummers, waarbij de mannen er vol in vliegen en geen moment de indruk wekken het rustig aan te willen doen. Zo horen we het orgel gieren op ‘Aftensang’ en kent ‘Venetiansk Rock ‘n Roll’ een onstuimige start. De sax voegt de hoognodige subtiliteiten en funk toe, waardoor het geluid grotere variatie krijgt en meer open wordt. Hierdoor is het niet enkel beuken en rammen, maar wordt het geheel wat swingender en krijgt het zelfs bij vlagen een “eighties” gevoel.
Afwisselend wordt er gezongen en worden er wat raps doorheen gegooid, zoals in ‘Carla Josephine Pedersen’. Die zijn niet altijd even sterk en de manier waarop dit wordt toegepast voelt af en toe wat gedateerd aan. Inderdaad, Urban Dance Squad paste dit jaren geleden natuurlijk ook al succesvol toe en 'Watching Emmy Hirsch' laat horen dat ze goed naar deze band hebben geluisterd. Niet alles klinkt dan ook even origineel en er zou er wat meer balans mogen komen in de nummers, die nu alle kanten uitschieten. Maar dat is natuurlijk wel wat ze nu zo energiek maakt. Live zou dit prettig gestoorde orkest de tent volledig afbreken en dat lijkt me inderdaad niet moeilijk te geloven als je deze EP luistert.
Wilhelmfreddie heeft een mooie formule in handen die veel mensen zou kunnen aanspreken en waarbij ze zich onderscheiden van de grote massa. Er zou nog wat meer zorg besteed kunnen worden aan de liedjes en een eigen geluid. De muziek kan aan kracht winnen, door hier en daar wat minder onstuimig te werk te gaan en meer te doseren, zonder dat het ten koste gaat van de energie. Daar ligt dan wel direct de uitdaging voor de band, maar door veel te spelen kan dit zomaar vanzelf gaan. En live spelen is nu volgens mij juist één van hun sterke punten, waarbij ze niet zullen misstaan op de vele festivals.
Frazey Ford - Indian Ocean Frazey Ford vergaarde bekendheid als oprichtster van The Be Good Tanyas....
.jpg)
Nicki Minaj - The Pinkprint Nicki Minaj houdt van roze. Na Pink Friday (2010) en Pink Friday...