Roosbeef - KALF Recensie op Podiuminfo

2015-02-16 Na uit 2008 en Omdat Ik Dat Wil uit 2011 verschijnt nu Kalf, het derde album van Roosbeef. Sinds het vorige album vond een aantal bezettingswisselingen plaats, waarvan het vertrek van gitarist Reinier van den Haak de meest opvallende is. Roosbeef is tegenwoordig een vierkoppige band, naast Roos Rebergen zelf bestaande uit Tom Pintens (Zita Swoon), Tijs Delbeke (Sir, Yes Sir) en Tim van Oosten.

Deze nieuwe, kleinere bezetting heeft zeker zijn weerslag op de muziek. Waar Omdat Ik Dat Wil redelijk stevig was, is het geluid op Kalf een stuk rustiger en opener. Roosbeef trekt hiermee de lijn door die op de EP Warüm uit 2012 werd ingezet. Naar eigen zeggen liet Rebergen zich inspireren door de weidse open vlaktes van Amerika. Het resultaat hiervan is meteen duidelijk hoorbaar op de openingstrack, die waarschijnlijk niet geheel toevallig ook ‘Amerika’ heet. In deze track zingt Rebergen over het moment waarop de kalveren voor het eerst naar buiten gaan.

Het geluid mag dan wat anders zijn dan op het vorige album, de liedjes zijn nog steeds van hoge kwaliteit. Van vrolijke, luchtig klinkende nummers als ‘Kalf’ en ‘De Schelde’ tot het slepende, gedragen ‘Raak Mij Aan’. Deze laatstgenoemde song werd al in 2013 geschreven, ter gelegenheid van de Nationale WOII-herdenking in Utrecht. Gelukkig is deze prachtsong, compleet met koor, ook op het album terechtgekomen.

Een ander hoogtepunt op Kalf is ‘Modemeisjes’. In deze song lijkt Rebergen aanvankelijk geïnspireerd door de modemeisjes: “Geef mij een fakkel, waar ik achter kan lopen. Geef mij het voorbeeld, zodat ik weet wat ik moet kopen.” Even toont ze zich echter kritisch: “Geef mij het voorbeeld, zodat ik ook niet meer wil eten. Geef mij het voorbeeld, zodat ik mij ook kapot ga zweten.” En dat alles met een mooie zangmelodie, begeleid door piano, harmonium en het Sun*Sun*Sun Strijkkwintet.

Natuurlijk is Rebergen niet de beste zangeres van Nederland en als je haar manier van zingen niet trekt, kun je Kalf gerust links laten liggen. Het is echter wel opvallend dat haar zang, zeker in vergelijking met het debuut, een stuk toegankelijker is geworden. In het verleden leek nog wel eens alsof ze expres vals probeerde te zingen, maar dat is nu echt voorbij. Het klinkt nu allemaal net wat professioneler, zonder dat Rebergens eigenheid daarbij verloren is gegaan. Ook muzikaal gezien is het allemaal net wat minder tegendraads dan voorheen, maar dit doet niets af aan de kwaliteit. Na het ijzersterke debuut en de zeer goede opvolger is ook de derde van Roosbeef een erg mooi album.

Recensent:Eric Rijlaarsdam Artiest:Roosbeef Label:Eigen Beheer