2015-04-05
Wanneer een bandlid een band verlaat komen de resterende leden vaak voor een lastige keuze te staan: hoe nu verder? In 2011 stond de jazzband Portico Quartet voor dit dilemma toen hangspeler (een percussie-instrument dat centraal stond in de muziek van de band) Nick Mulvey besloot om voor zijn solocarrière te gaan. Toen ook zijn opvolger Keir Vine er mee stopte besloten de overgebleven bandleden verder te gaan onder de naam Portico. Nu brengen zij hun eerste album Living Fields uit. Naast deze naamsverandering is de muziek met hen mee veranderd. De focus op jazzmuziek heeft plaats gemaakt voor dromerige elektronische muziek met af en toe een stevige beat. Ook het kenmerkende gebruik van de hang is minder te vinden in deze nieuwe formatie. De nieuwe plaat Living Fields moet dan ook beschouwd worden als een debuut en niet als een volgend album. Portico maakt op hun album geen gebruik van een vaste zanger of zangeres, maar de zangers (en tevens goede vrienden) Jono McCleery, Jamie Woon en Joe Newman (Alt-J) nemen wisselend de zangpartij op zich. Alle drie de mannen hebben een mysterieuze en warme stem die perfect past bij de muziek en teksten. De stem van Joe Newman is direct te herkennen in de eerste single van het album. ‘101’ zou zo een eigen nummer van Alt-J kunnen zijn. Wazige elektronische ritmes en melodielijnen begeleiden Joe Newman, maar midden in het nummer ontstaat er een heftiger elektronisch instrumentaal deel. Hiermee houdt niet alleen de vergelijking met Alt-J op, maar ook met Portico Quartet en wordt het duidelijk waarom Living Fields toch echt een debuut is. Dit wordt nog duidelijker in titelsong ‘Living Fields’ waar de elektronische basis nog sterker aanwezig is met vele lagen in hoge tempo’s. Zanger Jono McCleery zorgt er met zijn partij voor dat het nummer niet ontspoort en brengt kalmte in de drukte. De jazz is hier niet direct meer te herkennen.
Jamie Woon sluit het album af met de donkere ambient van ‘Memory Of Newness’. Hoewel ook hier de basis in de elektronische muziek ligt, is hier wel goed te horen dat Portico bestaat uit muzikanten met een jazzachtergrond. De muziek bestaat uit meerdere complexe lagen die zeer intelligent samen komen. Jamie Woon is de kers op de taart en vult Portico perfect aan.
Living Fields is een haast hypnotiserende cd die veel lof verdient. Waar bij een eerste luistersessie al een prachtige donkere elektronicaplaat te horen is, valt er bij iedere volgende ronde steeds weer iets nieuws te ontdekken. De cd is complex en bevat zo veel lagen dat hij telkens weer interessant blijft.
Young Fathers - White Men Are Black Men TooDe drie heren van Young Fathers , één van de meeste veelbelovende nieuwe...
.jpg)
Racoon - All In Good Time Na Liverpool Rain hoopte ondergetekende dat de verfrissing op het album...