2015-06-30
De drie heren van Young Fathers, één van de meeste veelbelovende nieuwe acts uit Groot-Brittannië en nu al winnaar van de prestigieuze Mercury Prize, laten zich maar moeilijk labelen. In elk hoekje en gaatje van hun debuutalbum White Men Are Black Men Too zitten nieuwe ideeën verwerkt. Van de provocatieve titel tot de clashende manier waarop nummers in elkaar overlopen, alles is gericht op confrontatie met de luisteraar. In hoeverre je van de muziek van Young Fathers zal gaan houden is dan ook voor een groot deel afhankelijk van het eigen vermogen om de geest open te zetten voor drie stugge, eigenzinnige heren uit Schotland. Een vergelijking met een andere act zal voor Young Fathers nooit volledig de lading dekken, maar er kunnen aanknopingspunten gevonden worden met legio experimentele acts uit de laatste tien jaar. Indierock met een politiek randje en een flinke invloed van wereldmuziek kennen we van een vroege Tv On The Radio, maar ook Death Grips, tUnE-yArDs en Kanye West bieden houvast voor de luisteraar. Young Fathers heeft echter vooral een heel eigen geluid, mede veroorzaakt door het van de grond af opbouwen van elk nummer. Zij het met een vocal sample, zij het met een overstuurde gitaar of een fluitmelodie.
Deze aanpak levert het meeste resultaat op als White Men Are Black Men Too gaat doen wat de titel beloofd; namelijk politieke statements maken. ‘Sirens’, bijvoorbeeld, bevat echte woede over politiegeweld en speelt met stiltes en zanglijnen alsof het een daadwerkelijke confrontatie is tussen politie en burger. Dit soort intelligente wendingen in de songstructuur worden te pas en te onpas door Young Fathers gebruikt en toont een muzikale wijsheid die zelden op een debuutalbum te horen is.
De experimentele aanpak heeft natuurlijk altijd zijn gevaren en ook hier voelen sommige nummers meer aan als schetsen van goede nummers dan als volledige songs. Door het rappe tempo en de vele goede ideeën die altijd aan de grondslag van het geluid liggen is dit nooit storend. Sterker nog, overal waar het niet per se hoogwaardig is qua song, is het in ieder geval een fascinerende luisterervaring. Dit, gepaard met een handvol nummers die horen bij het beste en meest originele wat 2015 tot nu toe te bieden heeft, maakt White Men Are Black Men Too tot een bijzonder debuut.
.jpg)
Gallows - Desolation SoundsWie Gallows vanaf het begin volgt, wordt tot op de dag van vandaag met...
Portico - Living Fields Wanneer een bandlid een band verlaat komen de resterende leden vaak voor een...