Marcello Giuliani is verantwoordelijk voor de productie op Blanchoud’s tweede Franstalige album, en zijn ervaring met tweetalige albums (o.a. Monday’s Ghost van de Duitse Sophie Hunger) zal van belang zijn geweest voor Blanchoud. Toch kan ook Giuliani niet voorkomen dat de discrepantie tussen de twee talen, en vooral het verschil in hoe comfortabel Blanchoud de twee talen beheerst, gaat wringen.
De Franse liedjes op Les Beaux Jours passen namelijk veel beter bij de stem van Blanchoud. Haar licht hese stemgeluid geeft haar teksten een verleidelijke glans mee, iets dat erg goed past bij de Franstalige songs. Ze gebruikt dit attribuut ook perfect in harmonie met de muzikale begeleiding, ze waait haar vocalen door de productie heen op een manier die doet denken aan de chansonnières van weleer. Zowel terughoudend en emotioneel ('Déjà ça') als dromerig en up-tempo (‘Mes bonnes manières’) gaat haar perfect af.
Waar de Franstalige nummers je echter verleiden, komen de Engelstalige nummers nogal onzeker over. ‘Décor’, een duet met de Belgische zanger Daan, is een soort hybride van de twee en past nog wel. Het is een poging de twee kanten van haar carrière te verenigen in een reactief liefdesliedje en kan onder die noemer nog een eigen plekje krijgen. ‘Up and Down’ en ‘All Be Fine’, met zijn wat houterig uitgesproken Engelse tekst, wringen echter al heel wat meer. Blanchoud lijkt de teksten in de melodie te moeten duwen, een heel verschil met de uiterst soepele manier waarop haar vocalen in het Frans met de muziek meewaaien.
Engels mag dan de taal van de popmuziek zijn, Frans is de taal van de liefde. Laat dat er nou eentje zijn die Blanchoud vloeiend spreekt. Waar de hoogtepunten van les Beaux Jours je laten smelten, laten andere delen je koud. Al met al een album met evenveel talen als gezichten dus.
Tiny Legs Tim - Stepping UpDe Vlaming Tim De Graeve alias Tiny Legs Tim ontdekte zijn voorliefde voor...
Jill Barber - Fool`s Gold De Canadese zangeres Jill Barber heeft in haar eigen land zo ongeveer alle...