De EP begint met het nummer ‘Bare’ dat tevens hun eerste single is. Bij het luisteren hiervan vallen al meteen een aantal dingen op. Ten eerste, de prachtige en vooral spatzuivere vocalen van leadzangeres Nienke Lohuis. Deze komen door de rustige begeleiding met ruimtelijke klanken van de instrumentalisten des te mooier uit de verf. Het lijkt alsof ze hiermee het juiste recept in handen hebben, want inlakech zorgt er niet alleen voor dat zij met hun muziek weten te vermaken, maar de luisteraar ook weet te raken. Dit laatste is voornamelijk goed op te merken in ‘Bird of Passage’, een track die heel intiem en ingetogen begint, maar later bombastische klanken aanneemt en de aandacht goed naar zich toe trekt. De EP eindigt met ‘Tidal Waves’ waarbij de titel in feite al aardig wat prijsgeeft. Een voortkabbelende track die, doordat deze makkelijk in het gehoor ligt, zorgt voor een aangename afsluiting.
Tekstueel gezien is de band ook sterk. Al zijn deze teksten niet allemaal even vrolijk, integer en enigszins mysterieus zijn ze wel. Zoals bijvoorbeeld in het nummer ‘Another Morning’ te horen is: ”The day my eyes stop crying, all of the rush simply dying. When these walls start breaking, that will be the day the night ends”, waarna het refrein over gaat in: ”On the brightest day, at the brightest moment, I sail away”. Een zekere diepgang in de nummers valt hiermee niet te ontkennen.
Al met al mag inlakech zeker spreken van een succesvol debuut aangezien Elephants smaakt naar meer. Diegenen bij wie deze dus al goed in de smaak is gevallen, kunnen opgelucht ademhalen: een vervolg-EP is inmiddels al onderweg. Bears, zoals deze hoogstwaarschijnlijk zal gaan heten, wordt in de loop van 2015 vormgegeven.
Houndstooth - No News from HomeVolgens de bandleden van Houndstooth is er maar één mogelijkheid: na het...
The Sidekicks - Runners In The Nerved World Soms zegt een label meer dan een bandnaam. Epitaph is nogal een grote naam...