Debuut cd A Million Pieces begint goed met New Eyes Open, een fijn in het gehoor liggend rock nummer. Het is erg goed opgebouwd en het refrein zing je na twee keer luisteren mee. Eigenlijk geldt dit voor het grootste deel van het album. Nergens klinkt het slordig of wordt het saai. Dit zijn duidelijk doorgewinterde muziekanten die weten waar ze mee bezig zijn.
The Draft laat zich onder andere beïnvloeden door Coheed and Cambria, Jimmy Eat World, NOFX en The Beach Boys. Deze combinatie zorgt ervoor dat niet alle nummers dezelfde stijl hebben. All We Can Count On is bijvoorbeeld wat langzamer en melodieuzer dan de rest. Een deel van het album – zoals Longshot - verwijst nog duidelijk naar het punkrock verleden van de bandleden. Not What I Wanna Do gaat in echte punkrock-stijl over boos zijn op alles en vooral niet mee willen werken. Out Of Tune bevat weer een goede gitaarsolo. De basis bezetting van de band wordt op een aantal nummers uitgebreid met een trombone, trompet en saxofoon.
Al met al een gevarieerd album dat toch als een geheel klinkt. Sommige nummers zijn duidelijk sterker dan de rest, maar over het algemeen is het een prima plaat.
Samiam - Whatever's got you DownNa zes jaar van relatieve stilte (er werd nog wel eens hier en daar...
Killswitch Engage - As Daylight Dies Door de komst van het internet zal het je niet snel meer gebeuren dat je...