Hoewel de zanger een gothic aanpak naar het genre beoogde, steekt Dowd op recente projecten de draak met het genre. Deze zanger moet absoluut niet serieus genomen worden. Zijn nieuwste album wordt dan ook gesierd met de belachelijke titel That’s Your Wife On The Back Of My Horse. Het is het veertiende album van Johnny Dowd sinds zijn debuut in 1997.
Een album waarbij elektronische effecten samen gaan met rock ’n roll- en countryritmes. De teksten gaan helemaal nergens over. Op ‘White Dolemite’ zingt Dowd met country aanpak over een Beastie Boys geïnspireerde beat. Het vrouwenkoortje zingt enthousiast ”He Needs To Spank Me”. Nog belachelijker is ‘Sunglasses’. Het nummer begint met een “Super Mario” -bliepje en het achtergrondkoortje overtreft zichzelf met het refrein ”Boys With Sunglasses Get Laid”. Dowd beaamt dat vervolgens en beweert dat hij daarom een zonnebril draagt. Op ‘Words Are Birds’ zingt de zanger over een elektronische ritme dat geinspireerd lijkt te zijn door George Clinton en Kraftwerk. De combinatie met zijn countrystijl van zingen is een aparte ervaring. Boeien doet het niet.
Johnny Dowd steekt de draak met het countrygenre. Dit heeft eerder leuk uitgepakt met platen waarop gedanst kon worden. Op That’s Your Wife On The Back Of My Horse slaat de artiest de plank volledig mis. De elektronische beats boeien nergens. Datzelfde geldt voor de matige zang en slechte teksten. De grap is even leuk, maar verspreid over een gehele plaat doet het te geforceerd aan. Dat maakt That’s Your Wife On The Back Of My Horse gewoon puberaal genânt.
`t Vlaggenschip - Kunst Met Een Grote K-U-TSoms is het goed dat er een recensent is die mensen tijd en ergernis...
Mourn - Mourn Carla Pérez Vas, tekstschrijfster, zangeres en gitariste van de Catalaanse...