Susanne staat bekend om haar obscure synthpop, waar ze ook op dit album de luisteraars weer een royale portie van voorschotelt. ‘Darlings’, de eerste track van de plaat, is een perfect voorbeeld van zo’n artistiek kunstwerkje met een stevige handtekening eronder. Met behulp van een digitaal orgel en een koor introduceert Sundfør zichzelf en haar mysterieuze stijl. Ook ‘Silencer’ is een ballade als vanouds die haar kristalheldere stem goed naar voren laat komen. Toch laat Susanne al gauw merken van meerdere markten thuis te zijn, door zich van een veel toegankelijkere kant te laten zien.
Op de rest van het album voert pop dan ook de boventoon. Zo kunnen liefhebbers van de 80’s zich tegoed doen aan de eerste single ‘Fade Away’, dat bijna een verloren nummer van ABBA zou kunnen zijn. Ook ‘Delirious’ en ‘Slowly’ zijn nummers in deze stijl waarbij je bijna niet stil kunt blijven zitten. Des te groter is dan ook de verrassing bij het luisteren van ‘Memorial’, wanneer het nummer halverwege plots overgaat in een klassieke opvoering van rond de tien minuten. Wonderlijk, maar wel erg afwijkend van de rest van de plaat.
Het album sluit af met ‘Insects’ in de stijl van The Knife. Met bezwerende beats en bliepjes werkt Susanne naar een hoogtepunt toe, om je plotseling achter te laten in stilte. In eerste instantie verwarrend, daarna een mooie aanleiding om opnieuw te beginnen met luisteren. Een ding is namelijk zeker, dit is een album om verliefd op te worden!
Karin Park - Apocalypse Pop Karin Park is een extravagante Zweedse popprinses met een rauw randje. Met...
José González - Vestiges & Claws “Die van dat reclamespotje” . Zo stelde men vroeger de Zweed José González...