2015-05-03
Een tijd terug kon Nederland in De Wereld Draait Door kennis maken met de opvallende verschijning Sharon Kovacs alias Kovacs. Met een wolfsmuts op krijgt ze de bijnaam ‘Wolfmeisje’. Toen ze onlangs op Motel Mozaique in de Grote Zaal van de Rotterdamse Schouwburg haar pop noir door de zaal liet galmen was het voor ondergetekende moeilijk te bevatten dat het een Nederlandse act betreft. Het is dat Kovacs tussen de bedrijven door haar Eindhovense tongval laat doorklinken, anders zou je op basis van haar zangstem denken dat je met een zusje van Grace Jones, Amy Winehouse of Shirley Bassey van doen hebt. Nu haar eerste langspeler de koppositie van de Nederlandse hitlijsten heeft bereikt kunnen we stilaan stellen dat Kovacs in slechts twee jaar tijd ons kikkerlandje lijkt te ontgroeien. Zo kun je dus geen muziekblad openslaan of een platenzaak binnenstappen zonder de duistere hoes van het album Shades Of Black te zien. Terecht, bewijst Kovacs met dit on-Nederlandse album. Het laat een indringende mix van soul, jazz, triphop en pop noir horen waarop de karakteristieke stem van Kovacs haar weg zoekt door een wereld van mystiek en duisternis. Stuk voor stuk lijken de songs rechtstreeks uit films te komen. Mocht de muziek voor de nieuwe James Bond nog niet zijn uitgezocht, dan doen ze er goed aan om songs als ‘Fool Like You’ en ‘Whiskey And Fun’ eens te beluisteren.
Wat songs als bijvoorbeeld ’50 Shades Of Black’ , de singles ‘My Love’ en ‘Diggin’’, en ‘Night Of The Nights’ zo sfeerbepalend maken zit hem in het bedje van strijkers waardoor de songs hun vorm krijgen. Dat kan op een kabbelende manier zoals bij laatstgenoemde, maar ook bij het spannende, pop georiënteerde ’50 Shades Of Black’. De gelaagde arrangementen maken dat het album bijna uitsluitend hoogtepunten kent. En wanneer de strijkers even iets minder duidelijk aanwezig zijn, zoals bij het meeslepende ‘Wolf In Cheap Clothes’, wordt er uitgepakt met scheurende klanken van een blazerssectie.
Het liedje waarin de genialiteit van het album en Kovacs schuil gaat is het stiekeme hoogtepunt ‘Shirley ( Sound Of The Underground)’. Een kabbelende ballade met de gedragen zang van Kovacs, dat in tempo en sfeer op het eerste gehoor een slaapliedje zou kunnen zijn. Het zit vol met details die je bij elke luisterbeurt meer op gaan vallen. Het zijn de onverwachte handclaps, de ietwat vage met kwastjes bespeelde drums, de jazzy blazerssolo die zomaar uit Colin Benders` hoorn zou kunnen komen. Maar bovenal is het de ongrijpbare, vervreemdende bewust gespeelde tik alsof er een vuiltje in de groef van de plaat zit.
Als je als artiest op je debuutplaat zoiets durft te doen, moet je van hoge huizen komen.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat Kovacs ook buiten de landsgrenzen de aandacht heeft weten te trekken. Shades Of Black zal ook daar de nodige indruk gaan maken, want het album is ontegenzeggelijk voer voor eindejaarslijstjes.
.jpg)
Plain White T's - American NightsMet hun alom bekende hit uit 2005 ‘Hey There Delilah’ heeft de The Plain...
Extince - - X - Zo af en toe laat de grondlegger van de Nederlandstalige hiphop even weten...