Björk - Vulnicura Recensie op Podiuminfo

2015-05-08 Het is alweer vier jaar geleden dat Biophilia uitkwam, een ambitieus project dat naast een album vergezeld werd door een app, filmpjes, documentaire en muzikale workshops. Groots opgezet, maar qua muziek ook enigszins afstandelijk. In de tussentijd liep het huwelijk van Björk en kunstenaar Matthew Barney op de klippen en deze pijnlijke breuk vormt de inspiratiebron voor Vulnicura. De IJslandse zangeres geeft zich volledig bloot en haar nieuwe album beschrijft de complete breuk, van de eerste scheurtjes tot de nasleep van de scheiding. Het is daarmee Björks meest persoonlijke en intieme album geworden en tevens één van haar mooiste.

Liefde is een veelvuldig bezongen thema, ook op de albums van Björk. Op elk album neemt ze een andere gedaante aan en op Vulnicura is dit een kwetsbare gedaante. De titel van het album is een samentrekking van vulnerable en cure. Het geeft aan dat Björk naast zich gebroken te voelen ook haar muziek gebruikt om een hoofdstuk in haar leven af te sluiten. Het is voor de luisteraar als het ware een kijkje in het leven van de zangeres, die via prachtige nummers haar gevoelens beschrijft. Openingstrack ‘Stonemilker’ gaat bijvoorbeeld over (het ontbreken van) wederzijds respect in een relatie, ‘History Of Touches’ beschrijft het kritieke punt binnen de relatie en ‘Quicksand’ beschrijft de afsluiting van de periode en volharding die daarbij gepaard gaat.

De beats op het album worden verzorgd door Arca en The Haxan Cloak. Ze gaan hand in hand met de bijzondere zang van de IJslandse. Björks typische zang zit vol emotie en geeft de boodschap die ze wil uitdragen extra kracht mee. Het geluid van het album is vaak donker en een tikkeltje onaards en weet zo de gemoedstoestand van de zangeres weer te geven. Toch weet de zangeres ondanks de zware boodschap en het neerslachtige karakter haar magie te behouden. Het zwaartepunt van het album komt in de vorm van ‘Black Lake’, een tien minuten durend nummer waarin de zangeres een lastige vraag probeert te beantwoorden: “Did I love you too much?” ‘Atom Dance’ is een ander hoogtepunt, waarbij ze net als op Volta samen met Antony Hegarty zingt. Deze track illustreert hoe binnen een relatie een tweestrijd kan ontstaan als twee personen met elkaar botsen.

Björk weet op haar nieuwe album een haast perfecte balans te vinden tussen enerzijds de pijn die liefdesverdriet met zich meebrengt en anderzijds de kracht die gepaard gaat bij de afsluiting van zo’n periode. De openheid en oprechtheid van de teksten, ondersteund door Björks fenomenale strot en de diversiteit aan muziek maken Vulnicura een van haar beste platen uit haar oeuvre. Vulnicura is een imponerend, gevoelig en ijzersterk geproduceerd album waarbij de verschillende lagen moeiteloos als puzzelstukjes in elkaar passen en zo een verpletterend geheel maken. Een imposante uitbreiding van het muzikale universum van Björk.

Recensent:Jasper van Quekelberghe Artiest:Björk Label:One Little Indian Ltd