2015-06-25
In 1988 bracht de Schotse eeneiige tweeling Charlie en Craig Reid met hun band The Proclaimers hun grootste hit uit. Wie kent ‘I`m Gonna Be (500 Miles)’ immers niet? Het scoorde goed in de UK en Ierland en in Nieuw Zeeland en Australië bereikte het zelfs de koppositie. Vijf jaar later ging de US overstag voor dit ontzettend aanstekelijke folkliedje met dat kenmerkende Schotse accent van de heren. En dan te bedenken dat het in slechts 45 minuten geschreven werd, tijdens het wachten voor een gig in Aberdeen. Zelfs nu duikt het liedje nog geregeld op in films, series, reclames en bij sportwedstrijden.De band wist met de studioalbums die naast ‘I’m Gonna Be (500 Miles)’ onder andere nog de hits ‘Letter From America’ en ‘I`m On My Way’ voortbrachten, vele miljoenen platen te verkopen. Sinds kort is met Let`s Hear It For The Dogs het tiende studioalbum uit. Op het album zingt het duo over veel, maar vooral weinig tot niet over liefde en seks, want de heren vinden het nogal teleurstellend dat collegamuzikanten niet veel verder komen dan die onderwerpen, terwijl er zoveel meer is om over te schrijven.
Zo vinden we op het album teksten over de schandalen rondom kindermisbruik in ‘Then Again’, religieuze spanningen in het sterke ‘What School?’, maar ook over vaderschap in het kleine met countryfeel gespeelde, ‘Ten Tiny Fingers’, en politiek in ‘Moral Compass’. En dan is er nog de kunst van het kwetsen van een vrouw in ‘The Other Side (Of Me)’. Op het ene moment zijn de heren bloedserieus, op het andere moment is het met een dikke knipoog. Maar hoe ze ook schrijven, het klinkt altijd open, eerlijk en down to earth. Het maakt dat alle dertien liedjes ontzettend sympathiek overkomen.
Muzikaal gezien houdt het duo, op de plaat bijgestaan door hun vaste liveband, de balans tussen mooie ballads als ‘Tuesday Afternoon’ en uptempo popsongs als ‘Forever Young’. Daarnaast maken de heren vaak een uitstapje naar invloeden uit de folk (‘The Other Side(Of Me)’), `60`s soul (‘In My Home’) en roots (‘If I`m Still Around’). Toch rockte de band niet eerder zo stevig als op opener ‘Built Me Up’. Tekenend is de rol voor de elektrische gitaar die over het gehele album nadrukkelijk aanwezig is.
De gebroeders Reid blijken op Let`s Hear It For The Dogs als goede wijn, die beter wordt naarmate ze langer ligt. De stemmen van de tweeling kleurt bijvoorbeeld steeds beter bij elkaar. En hoewel de heren geen moment echt verrassend of bijzonder origineel uit de hoek komen, bevat het album louter goede liedjes die moeiteloos in het hoofd blijven hangen. Het is een teken dat The Proclaimers de kunst van het schrijven tot in de puntjes beheerst en na bijna dertig jaar nog steeds gretig is en vooruitgang boekt.
The Prodigy - The Day Is My EnemyIn de jaren negentig was The Prodigy één van de meest vernieuwende en...
.jpg)
Chilly Gonzales - Chambers Chilly Gonzales , de artiest waarvan je dacht dat je niks van hem zou...