2015-05-13
Wanneer de vraag: ”Noem een bekende hedendaagse componist?” gesteld zou worden, zouden veel mensen zich waarschijnlijk even achter de oren moeten krabben. Gelukkig wordt klassieke muziek langzaamaan weer wat populairder. Een van de grote namen van dit moment is de Engelse Michael Price. Michael Price begon in de jaren negentig als componist voor moderne dansstukken, maar vervolgens ging hij de filmwereld in en werd hij music editor voor de Lord Of The Rings trilogie en vele andere films. Later in zijn carrière ging hij zelf filmmuziek componeren, bijvoorbeeld voor de serie Sherlock en films als Wild Child en Hot Fuzz. Voor zijn werk aan Sherlock ontving hij een Emmy Award. Sindsdien is hij een van de bekendste hedendaagse componisten. Na het jarenlange componeren van muziek in dienst van beeld, brengt hij nu zijn solodebuut uit, genaamd Entanglement. Het is voor het eerst dat hij zich niet op de beelden hoeft te richten, maar volledig voor de muziek kan gaan. Entanglement is in te delen in het genre neoklassiek. Neoklassiek verschilt van klassieke muziek omdat het moderne invloeden bevat. Zo vormen de neoklassieke nummers meestal geen ellenlange symfonieën die minuten lang doorgaan. Nee, de nummers van Michael Price zijn aangepast aan onze hedendaagse aandachtspanne en hebben een lengte die wij gewend zijn: drie tot vijf minuten. Daarnaast zijn er niet alleen de traditionele instrumenten te horen, maar maakt Michael Price ook gebruik van elektronica en andere manieren van opnemen. De tweede categorie waar Entanglement dan ook in zou kunnen vallen is ambient, het ontspannen genre met subtiele geluiden. In het nummer ‘Budapest’ zijn beide genres goed terug te horen. Price gebruikt opnames van het straatleven van Boedapest, gemaakt met zijn mobiele telefoon. Vervolgens worden deze geluiden aangevuld met violen, waardoor het geheel een donkere en mysterieuze ondertoon krijgt.
In ‘The Attachment’ wordt duidelijk hoe groots de minimalistische muziek van Price kan worden. Het nummer is opgenomen met opnameapparatuur uit de jaren veertig en bevat daarmee de terugkerende vergelijking tussen oud en nieuw. Langzaamaan starten de violen in een tempo dat het best omschreven kan worden als een ademhaling. De muziek heeft iets ontwapenends en emotioneels. Verderop in het nummer wordt de groep strijkers steeds groter en valt de piano bij. Het nummer stopt plots op het hoogtepunt waardoor het geen noot te lang is en de aandacht van de luisteraar erbij blijft. Price bespeelt de piano overigens op het gehele album zelf.
Michael Price’ stijl is te kenmerken als een mix tussen ambient en neoklassiek, hierdoor is de plaat heel toegankelijk en ontspannend. Door het hele album komt de vergelijking tussen oud en nieuw terug. Zowel in opnameapparatuur of instrumentatie, maar bijvoorbeeld ook wanneer sopraan Ashley Knight Engelse vertalingen van eeuwenoude Japanse gedichten zingt in ‘Maitri’ en ‘The Uncertainty Principle’. Entanglement is een prachtig solodebuut waarmee Michael Price laat horen dat hij helemaal geen beeld nodig heeft om zijn publiek te raken.
.jpg)
Templo Diez - Constellations Templo Diez opereert al sinds het begin van het millennium aan de periferie...
Doldrums - The Air Conditioned Nightmare Alles is vaag omtrent Doldrums . Zelfs de naam, want wie gaat zoeken naar de...