2015-05-04
Het is iets waar je als luisteraar toch nog steeds blij van wordt: albums die om en nabij de zestig minuten duren. ”It’s the little things in life”. Dit gevoel probeert East Cameron Folkcore ook in, alweer de derde, langspeler terug te laten komen. Ditmaal uit de band zich meer kritisch over het functioneren van de hedendaagse maatschappij en allerhande zaken die daarbij komen kijken. ”Working more, making less / taking pills to try and smile”. Het is niet altijd een pretje en East Cameron Folkcore probeert dit, door krachtige songs, duidelijk te maken.De songs zijn zeker krachtig van opzet. Zanger Jesse Moore haalt meerdere malen alles uit de kast om de boodschap over te laten brengen. ‘The Joke’ is hier een goed voorbeeld van. De song begint zacht en hoopvol, maar gaandeweg wordt hier door de schreeuwende teksten van Moore verandering in gebracht. Het nummer ontpopt zich vervolgens tot een ritmisch samenspel van gitaren, blaasinstrumenten en snelle drums. Het is een goed voorbeeld van wat men op de rest van het album kan verwachten, want het lijkt als geheel toch soms wel erg veel op elkaar. Hetzelfde trucje wordt bijvoorbeeld ook in ‘Fracking Boomtown’ ten gehore gebracht. Het geeft de songs een erg dramatische lading mee en het rauwe stemgeluid van Moore is vaak ook de dragende kracht. De vaak anarchistische en liberale teksten worden met ontzettend veel passie gebracht, en dat is mooi om te horen.
Het in één keer opgenomen album biedt echter niet die broodnodige variatie. ‘Modern Man’ begint bijvoorbeeld erg rustig en swingend, maar in het opvolgende ‘When We Get None’ doet zich ook weer een erg vol moment voor. De band heeft veel te vertellen, maar laat daardoor af en toe erg weinig ruimte voor het experiment en de opbouw. Vaak zijn samenzang, snerpende gitaren en blaasinstrumenten de meest gebruikte elementen en het lijkt alsof de band niet zo goed van die betreden paden durft te wijken. Op momenten waarop de band dit wel doet, zoals in ‘Protest Hero’ (waarin zich een groots intermezzo voordoet), laat East Cameron Folkcore horen het ook anders aan te kunnen pakken.
Kingdom Of Fear is bij vlagen echter te vol en de nummers lijken erg veel op elkaar. Op de meer rustige momenten, waarbij bijvoorbeeld gebruik wordt gemaakt van een mondharmonica, durft de band van het stramien af te stappen en dit had wel vaker gemogen. Desalniettemin is het album met zijn ‘vuist-in-de-lucht-boodschap’ een vruchtbare basis om verder te experimenteren. East Cameron Folkcore staat zaterdag 13 juni trouwens op Stage 4 van Pinkpop. De moeite waard? Dat zeker!
.jpg)
Waiting For - The HexenHet verzinnen van een bandnaam kan soms een lastige taak zijn. Het moet...
.jpg)
Sprokkelhout - We Dealt The Cards But Forgot How This Game Starts Groningen laat weer van zich horen ditmaal met Sprokkelhout . De gitaristen...