2015-05-10
De belofte die Evil Invaders doet is er niet zo maar eentje: “Evil Invaders will take you back to the time where it all began. They will bring you back to the good days, the fun days, you know… those fast, loud and rude metal days”. Hierin schromen ze zich niet om zichzelf te vergelijken met Metallica, nog ten tijde van Dave Mustaine op lead guitars, nog voordat er een album genaamd Kill ‘em All was. Een vergelijking met bands als Agent Steel, Exciter en Megadeth kan ook niet achterwege blijven. Al met al is dit een belofte die de lat meteen erg hoog legt voor de Belgische metalheads. Ze gooien verschillende stijlen van metal in een blender, waaronder voornamelijk speed, thrash en heavy, om hier vervolgens zelf een eigen twist aan te geven. Het mag gezegd worden, op muzikaal gebied weten ze deze belofte erg goed na te komen. Het is echter de zang die hun eerste en onlangs uitgebrachte plaat Pulses Of Pleasure onaangenaam maakt om naar te luisteren. Met een flinke grom en het gaspedaal meteen vol ingedrukt slaat openingsplaat ‘Fast, Loud ‘n’ Rude’ meteen goed aan. Het zijn echter de momenten waarop de zanger zijn stemgeluid naar de hogere tonen tilt en op de toppen van zijn kunnen krijst, die het minder plezant maken. Muzikaal is er op alle negen nummers niets aan te merken en getuigen ze van pure klasse en een sterke studie in hun grote voorbeelden à la Exodus, Metallica en zo her en der zelfs Iron Maiden. Nergens verliezen ze enige vaart, maar al dit wordt te niet gedaan door het vocale gedeelte. Deze zangstem heeft zijn grote idool gevonden in Mercyful Fate, waarbij vrijwel iedere regel wordt voorzien van een hoge krijs. Overigens ligt het niet alleen aan deze manier van zingen, maar de manier waarop deze telkens weer opgebouwd en afgewisseld wordt. Alsof er geen keuze gemaakt kan worden in wat voor stijl er gezongen moet worden.
In de huidige metal-generatie zouden ze een voorbeeld kunnen nemen aan een band als 3 Inches Of Blood, waarbij zanger Cam Pipes niets anders doet dan over een denderende wals van metalriffs heen krijsen á la Judas Priest. Dit gebeurd op een constant niveau, waardoor het zijn geheel ook dragelijk blijft. Muzikaal raast deze release als een dolle, waarbij de gitaarsolo’s en typische harmonieën je om de oren vliegen, net zoals de ronkende ritmesectie waarop dit metalvehikel zich voortbeweegt. Het zijn deze momenten die je dient te koesteren op Pulses Of Pleasure van Evil Invaders, waarbij bijvoorbeeld zeer zorgvuldig een nummer wordt opgebouwd. Sterke tracks in dat opzicht zijn ‘Siren’ en afsluiter ‘Master Of Illusion’. Mocht je een manier vinden om om te gaan met deze typische manier van zingen, dan kun je optimaal genieten van dit eerbetoon aan de begindagen van de metal.
.jpg)
Lower Dens - Escape From EvilDat we te maken gingen krijgen met een interessante plaat, was een...
.jpg)
Hasse Fröberg & Musical Compagnion - HFMC Het Zweedse Flower Kings bestaat uit een aantal bijzonder getalenteerde...