RECENSIE: Iris Divine - Karma Sown

Iris Divine
recensie cijfer 2015-05-15 Als het om een omschrijving van het geluid van Iris Divine aan komt, kunnen we werkelijk alle kanten op gaan. Muzikaal vinden ze hun oorsprong in de rauwe energie en het ritmische samenspel van Rush en King’s X. Fans van het stevige en duistere gitaarwerk variërend van Alice In Chains, Deftones tot aan de dikkere groove van Lamb Of God en Pantera, ook zij kunnen zich prima vinden in de heavy kern van de sound van Iris Divine. Voeg hier de progressieve complexiteit en sfeervolle synthesizers van Dream Theater en Porcupine Tree aan toe en je krijgt langzaam aan een idee waar ze toe in staat zijn. Daarnaast hebben ze al mogen openen voor bands als Katatonia, Orphaned Land, Fates Warning en Periphery. Ondanks al deze vergelijkingen hebben ze wel heel duidelijk een eigen identiteit waarbij ze een gevarieerde, intense en vooral melodische verzameling aan nummers laten horen. Karma Sown is hun debuutplaat waarmee ze meteen inslaan als een bom.

Het meest indrukwekkende aan alles is dat we hier te maken hebben met slechts een drietal. Drie mannen die samen het gitaarspel, de vocalen, basspartijen, drums en keyboard voor rekening nemen, zonder dat ten koste gaat van de intensiteit van de muziek. In deze samenstelling brengen ze met gemak nummers ten gehore die allen voorbij de vijf minuten duren. Als er dan toch een vergelijking als meest treffende mag gelden dan is het toch wel die van Dream Theater. Ze schieten allerlei kanten op, maar alles maakt duidelijk onderdeel uit van één geheel. Alle acht nummers zijn meesterwerken waarin ieder iedere muzikant hoorbaar heer en meester over zijn instrument is, maar niemand té veel de overhand heeft. Het gaat simpelweg geen enkel moment vervelen en daartoe geven de mannen geen enkele kans gedurende de 48 minuten dat het plaatje draait.

Er is werkelijk waar geen enkel slecht puntje te benoemen en het zal dan ook niet lang duren voordat ze opgepikt worden door een groot label. De hardere momenten zoals die wat prominenter aanwezig zijn in nummers als ‘Apathy Rains’ en ‘Prisms’ worden perfect afgewisseld met de melodieuzere aanstekelijkheid in ‘Fire Of The Unknown’ en ‘Suicide Aware’. ‘In The Wake Of Martyrs’ weet dit zelfs perfect te combineren. Muzikaal hoogtepunt is de instrumentale track ‘In Spirals’, waar alle registers worden open getrokken, zelfs de basgitaar een solo heeft en alles in een donderende climax bij elkaar komt. Basgitarist Brain Dobbs schakelt wel meer dan eens van een heftige partij naar een jazz-fusion-achtige lijn en vormt zo een onmisbaar element in deze formatie.

Met een debuut als Karma Sown zal het niet lang duren voordat Iris Divine zich mag voegen tussen de namen die eerder ter vergelijking genoemd werden. Alles is tot in de puntjes uitgewerkt, kent meerdere lagen en verdient meerdere luisterbeurten voordat je tot de kern komt, zoals het een professionele, talentvolle en ambitieuze band beaamt.
Recensent:Roy Verhaegh Artiest:Iris Divine Label:Hard Life Promotion
Cover Awolnation - Run

Awolnation - RunDe Amerikaanse elektronische rockgroep Awolnation werd in 2010 opgericht en...

Cover Ethernity - Obscure Illusions

Ethernity - Obscure Illusions De tijden dat eigen beheer producties bestonden uit stukjes slecht...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT