RECENSIE: Necrowretch - With Serpents Scourge

Necrowretch
recensie cijfer 2015-05-14 Hoppa, daar gaan we weer. Als we elk jaar ‘getrakteerd’ worden op een plaat van Necrowretch dan kunnen we voorlopig ons lol op. Begin 2013 werden we blij gemaakt met het debuut van de Franse deathmetalband en een jaar later werd de verzameling demo’s van voor het debuut aan ons toevertrouwd. Nu is het dus tijd voor album nummer twee met de welluidende naam With Serpents Scourge.

Om nu te zeggen dat Necrowretch echt vooruit gegaan is; nou nee. Het is mooi om het vuur van oldschool deathmetal brandende te houden. Wanneer je dat op een manier doet zoals Bloodbath dat doet, hoor je niemand klagen, maar het geluid dat Necrowretch produceert is niet meer van deze tijd. Nu kunnen de nummers best in orde zijn, maar zolang het blijft klinken alsof er een kartonnen doos over de microfoons is gezet, vallen de best wel aardige blackmetalachtige riffs in het niet. De plaat klinkt een beetje zoals de eerste schijf van Sepultura. Dat was in die pioniersdagen charmant, maar het zou de band een stuk verder helpen wanneer het geluid wat beter zou zijn. Het hoeft zeker niet overgeproduceerd te zijn zoals zoveel producties tegenwoordig, maar iets meer balans in het geluid zou het geheel een stuk beter luisterbaar maken. Op het debuut komt de band er nog mee weg, maar het wordt nu toch wel tijd voor wat meer progressie.

De snelheid is over de hele linie snel en de smerige schreeuw van Vlad, samen met de ijzige riffs drukt de band ook regelmatig de blackmetalhoek in. Omdat de nummers supersnel zijn en Vlad vooral veel hetzelfde doet met zijn stem, zijn de songs onderling behoorlijk inwisselbaar. Eigenlijk bevatten alleen openingsnummer ‘Black Death Communion’ en afsluiter ‘Mortem Ritu’ wat meer tempowisselingen waardoor deze wat makkelijker te behappen zijn. Het maakt een ruim half uur Necrowretch lang genoeg. Leuk voor de liefhebber die het niet extreem genoeg kan zijn, maar een schrikbeeld voor de argeloze luisteraar voor wie het wat minder extreem hoeft. Je vraagt in alle redelijkheid af hoe het mogelijk is dat de band achttien maanden met het schrijfproces bezig is geweest. Zo bijzonder is het nu ook allemaal niet. Tot over een jaar maar weer?
Recensent:Jan Didden Artiest:Necrowretch Label:Century Media
Cover Dr. Living Dead - Crush The Sublime Gods

Dr. Living Dead - Crush The Sublime GodsDe prijs voor de meest belachelijke bandnaam gaat naar Dr. Living Dead . Zo...

Cover The Agonist - Eye Of Providence

The Agonist - Eye Of Providence Het vertrek van Angela Gossow als frontvrouw bij Arch Enemy heeft er voor...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT