Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ook Morgoth waagde zich in 2011 aan een comeback, wat resulteerde in een live album en dvd. Na een EP in 2014 is er dan eindelijk een volledig album van Morgoth met de titel Ungod. Dat de band in gitarist Harry Busse nog slechts één origineel lid bevat is jammer, want ook Mark Grewe hield het in 2014 voor gezien. Zijn plaats achter de microfoon is ingenomen door Karsten Jäger wiens grunt sterk lijkt op die van Patrick Mameli van Pestilence, maar soms ook op die van John Tardy van Obituary. Overigens zit ook Sebastian Swart, die in 1990 de band versterkte nog in de band. Inmiddels heeft hij wel zijn basgitaar verruild voor een gitaar.
Ungod bevat drie kwartier knoestige deathmetal die ons weer doen terug verlangen naar die heerlijke pioniersjaren van eind jaren tachtig en begin jaren negentig, toen deathmetal nog werd gezien als muziek voor Neanderthalers en een grunt als onbehoorlijk en onbegrijpelijk werd ervaren.
Op Ungod heeft vooral het debuut Cursed uit 1991 model gestaan voor de muziek. Vele midtempo en sfeerrijke stukken worden afgewisseld door snellere stukken. Het gitaarwerk is krachtig en de loopjes doen soms wel wat denken aan oud werk van Paradise Lost (‘Ungod’). Ook de groove wordt niet vergeten ( het fantastische ‘Nemesis’). Veel meer snelheidsduivels als ‘Descent Into Hell’ komen er niet langs, maar juist de lekkere lompe grooves doen het hem, in combinatie met die heerlijke gitaarpartijen en de fijne grunt van Jäger. Het maakt van Ungod een prima deathmetalplaat die eerlijk klinkt als in de beste jaren van de band. Ondanks alle personeelswisselingen. Ungod is deathmetal voor puristen.
Galar - De GjenlevendeHet Noorse Bergen staat vooral bekend om de enorme hoeveelheid regen die de...
Barren Earth - On Lonely Towers In het slechtste geval kunnen we de eerste twee albums van Barren Earth als...