2015-05-09
Vorig jaar bracht Chaz Bundick nog een plaat uit als Les Sins, zijn alter ego. Nu is hij terug met What For?, zijn vijfde album als Toro Y Moi. Als Les Sins liet Bundick zich meer van zijn elektronische kant zien en wist hij zijn funky muziek in een andere richting te sturen. Onder zijn reguliere artiestennaam schuift de Amerikaan weer terug naar zijn kenmerkende stijl en kiest op zijn nieuwe album vaak voor de elektrische gitaar. Deze keuze geeft het album een nostalgisch laagje mee. Sommige nummers hadden zomaar in de jaren ’60 of ’70 gemaakt kunnen zijn. Het geheel ontbreekt echter aan spanning en sensatie. Hetzelfde trucje wordt te vaak herhaald, waardoor het uiteindelijk een eentonige bedoening wordt. Opener ‘What You Want’ begint met het geluid van formule één wagens en vloeit vervolgens over in een psychedelisch klinkend klankenpalet. Toro Y Moi weet de vaart er meteen in te brengen. De kernwoorden op What For? luiden: zomers, retro en zwoel. Na drie nummers die bol staan van de luchtige gitaarmelodieën is het voor de luisteraar gerechtvaardigd om zichzelf al af te vragen of Bundick ook nog iets anders uit zijn hoed weet te toveren. Pakweg de eerste helft van het album klinkt daardoor nagenoeg hetzelfde en er zijn niet echt nummers die er uitspringen. In ‘Spell It Out’ wordt de funk die we eerder op platen van Toro Y Moi konden horen sterker doorgevoerd en krijgt de muziek iets meer energie. Ook ‘Half Dome’ is virtuozer dan de rest van de nummers, maar beklijven wil het niet. Afsluiter ‘Yeah Right’ laat het album op voorspelbare wijze eindigen.
In het verleden heeft Bundick bewezen een veelzijdige artiest te zijn. Elektronica, pop, funk en rock werden op eerdere albums op sterke wijze afgewisseld en gecombineerd. What For? heeft vergeleken met zijn eerdere werk een erg eentonig karakter. De albumtitel zou een vraag kunnen zijn die Bundick zichzelf heeft gesteld: waarom heb ik dit album eigenlijk gemaakt? Op de uitvoering an sich is weinig aan te merken maar er worden ook geen nieuwe paden bewandeld. Het ontbreekt aan afwisseling en spanning. Het eindresultaat is daarom vooral een herhalingsoefening en weinig uitnodigend om nog een keer op te zetten. Jammer, want Toro Y Moi heeft bewezen dat hij meer in zijn mars heeft.
.jpg)
Poison Idea - Confuse & ConquerDat Poison Idea anno 2015 een album uitbrengt is een behoorlijk...
Zinkzand - In De Aap Gelogeerd In 2012 werden wij verrast door de creativiteit van Zinkzand . Door de titel...