Seasick Steve - Sonic Soul Surfer Recensie op Podiuminfo

2015-06-16 Leeftijd zegt niets over jeugdigheid van geest en je grote geluk kan je altijd nog op latere leeftijd vinden. Twee dingen die de inmiddels 74-jarige boer Steven Gene Wold, beter bekend als Seasick Steve, zeker te weten naleeft. De Amerikaanse folkbluesmuzikant heeft in de negen jaar dat hij bekend is bij het grote publiek al flink wat albums gemaakt. Sinds zijn optreden in de Jools Holland tv-show in 2006 is het namelijk hard gegaan, met om de twee jaar een nieuwe plaat en daar tussendoor flink wat live optredens op festivals over de hele wereld. Alleen al binnen de Europeses landsgrenzen stond hij al op podia van Pukkelpop, Lowlands, Pinkpop en Werchter.

Zijn inmiddels zevende plaat heeft Seasick Steve opgenomen in de voorkamer van zijn eigen boerderij. Daarbij wilde hij alles graag in eigen hand houden en het liefst zonder al te veel digitale nabewerkingen voor die originele pure sound te werk gaan. Creatieveling als hij is nam hij daarom ook nu weer zijn eigen gemaakte instrumenten ter hand en samen met zijn vaste drummer Dan Magnusson dronk en speelde hij Sonic Soul Surfer vol. Met muzikale bijval in enkele songs door Luther Dickinson op z’n slidegitaar, Georgina Leach op haar viool, en Ben Miller op zijn mondharp. Op deze cd zette Seasick Steve onder andere ook zijn nieuw gefabriceerde wasbordgitaar in en een gitaar gemaakt van een ’73 Ford luchtfilter met een telescopische nek.

Rauw en doorleefd is de sound die we ondertussen van Seasick Steve kennen, geen begenadigd zanger maar daar tegenover wel een creatieveling op het gebied van zijn snaarinstrumenten. Dat hij niet altijd alle zes snaren nodig heeft voor zijn gitaarloops en slides, in genres als folkblues, countryblues, bluesrock, swampblues en boogie, is dan ook een extra kunst.

Albumopener ‘Roy’s Gang’ is dampende rauwe rock waarin hij laat blijken nog steeds verbaasd te zijn over het feit dat mensen hem nu nog willen zien optreden. “Gon' be so fun to see y'all, Can't believe you still wanna come, Well do our best to rock your socks, A few hours of fun. I wanna get on that stage, Wanna play you my very best show.” , Een track vol met humor tussen de twee heren gespeeld in een vet gruizig ritme op de enkelsnaar wasbordgitaar en flink afgeragde drumvellen. Deze power en groove wordt doorgezet in tracks als ‘Sonic Soul Boogie’ en ‘Barracuda ’68’.

‘Bring It On’ zou dan weer lekker klinken op een boeren huiffeest, al voetenstampend en ronddansend. Terwijl de blues hoogtij viert in het melodische, ruim vijf minuten durende ‘Dog Gonna Play’ en in het kreunende, voortslepende 'Swamp Dog'. Honden zijn een graag bezongen onderwerp en hebben altijd een plekje weten te veroveren op de releases van Seasick Steve. Meer countryfolk horen we terug in de hillbilly twang van ‘In Peaceful Dreams’, waar de fiddle oftewel de viool van Georgina Leach floreert, en het bedeesde liefdesnummer ‘Right On Time’ waar zachtjes gefingerpicked wordt terwijl Steve zachtjes zingt ”I will surely find, Find my way back to you right on time”.

Met de emotionele afsluiter ‘Heart Full Of Scars’ mag de luisteraar stil staan bij het feit dat hoe ouder je wordt hoe meer emotionele bagage je met je meedraagt. “Dark night full of stars, can a soul travel so far, I got years on my body, I got a heart full of scars.”

Recensent:Chantal van den Berg Artiest:Seasick Steve Label:Warner Music Benelux