Norman Cook bracht in zijn carrière zes albums uit, waarvan de laatste uit 2009 stamt. Deze kwam uit onder zijn alternatieve artiestennaam The BPA. Het laatste Fatboy Slim album dateert alweer uit 2004 en was het weinig memorabele Palookaville. Sindsdien is het redelijk stil rond de Britse artiest, hoewel hij nog steeds optreedt en vorig jaar nog een dikke hit had met ‘Eat Sleep Rave Repeat’. Cooks opkomst was in de jaren ’90. In die tijd waren ook andere Britse dance-acts populair, zoals The Chemical Brothers en Underworld. Beide zijn belangrijke en toonaangevende artiesten geweest. Fatboy Slim heeft het nooit tot diezelfde hoogte weten te schoppen, maar heeft met een aantal grote hits zeker een plekje binnen de Britse dancescene weten te veroveren.
HBTGATS kwam uit na You’ve Come A Long Way Baby, wat volgens velen het beste album van Fatboy Slim is. Dat album kende hits als ‘Right Here, Right Now’, ‘The Rockafeller Skank’ en waarschijnlijk zijn bekendste hit ‘Praise You’. Cooks muziek klinkt ongepolijst en heeft invloeden van big-beat. Deze stijl bouwde hij nog verder uit op HBTGATS. De zware en grootse beats zijn terug te horen in ‘Star 69’, ‘Sunset – Bird Of Prey’ en ‘Retox’. Fatboy Slim wisselt deze floorfillers af met andere dansbare tracks zoals het hysterische, maar tevens heerlijke ‘Ya Mama’. Het prijsnummer op deze plaat is ‘Weapon Of Choice’ (met de hilarische clip waarin Christopher Walken de pannen van het dak danst). Macy Gray is op twee nummers terug te horen, ze zingt op het funky ‘Love Life’ en het prachtige ‘Demons’ wat het mooiste nummer van het album is.
Als ‘Song For Shelter’ met zijn elf minuten is afgelopen, volgen de remixen. Niet de minste namen komen voorbij en grappig genoeg zijn The Chemical Brothers degenen die de eerste remix verzorgen. Andere namen zijn Dave Clarke, Stanton Warriors en Moguai. De remixen zijn een leuke toevoeging, maar om een lang verhaal kort te maken is zo’n anniversary uitgave natuurlijk vooral geldklopperij. Voor de fans van Fatboy Slim biedt deze uitgebreide cd een mooie aanwinst voor de cd-kast, maar een echte meerwaarde hebben de remixen niet. Het album zelf heeft na vijftien jaar niet aan kracht ingeboet en verdient het absoluut om nog eens opgezet te worden. Een goed advies geeft Fatboy Slim zelf in zijn ‘Ya Mama’, ”Shake what ya mama gave ya!” Stilzitten is namelijk lastig op deze fantastische plaat.
Florence + The Machine - How Big, How Blue, How BeautifulIedere muziekliefhebber die de afgelopen jaren niet onder een steen heeft...
Brandon Flowers - The Desired Effect De meeste mensen zullen Brandon Flowers kennen als frontman van The...