2015-06-06
Het moment is eindelijk daar: Patrick Watson heeft een nieuw album. De vierkoppige band onder leiding van Patrick Watson heeft een nieuwe gitarist. Simon Angell verliet de band en Joe Grass kwam in zijn plaats. Love Songs For Robots is de vijfde plaat van de Canadese band en komt drie jaar na Adventures In Your Own Backyard uit. Love Songs For Robots is een prachtig en mysterieus album geworden dat meer variatie biedt dan de eerdere platen. Wanneer titelsong en openingsnummer ‘Love Songs For Robots’ start en Patrick Watson begint te zingen, is het alsof je in een warm bad stapt. Zijn herkenbare warme en hese stem zet gelijk de toon voor de rest van de plaat: wazig en mysterieus. Wel zijn er een aantal nieuwe zaken te vinden op Love Songs For Robots. Zo is het pianogeluid meer naar de achtergrond geschoven en heeft de (elektrische) gitaar juist meer ruimte gekregen. Dit zorgt voor een steviger geluid waardoor sommige nummers meer richting de stijl van James Vincent McMorrow gaan. Dit zorgt voor een lichter geluid, waar zijn vorige albums vrij zwaarmoedig en donker konden zijn. Het nummer 'Hearts' is het lichtste liedje dat op het album te vinden is. Het nummer start rustig en lijkt te gaan verlopen zoals we van Patrick Watson gewend zijn: een rustige opbouw die langzaam wordt uitgebouwd tot kippenvelmomenten, maar altijd met een rustige en zwaarmoedige ondertoon. Op deze nieuwe plaat verlopen de nummers net wat anders. Wanneer de elektrische gitaar een loopje inzet met een Caribisch tintje, gaat het liedje de andere kant op. De muziek is steviger en stabieler en werkt zich uit tot een negatief liefdesliedje waarin Patrick wordt ondersteund door een koortje. Love Songs For Robots bevat naast een focus op gitaar nog meer verandering: sommige nummers hebben een jaren ’70 sausje gekregen. De liedjes ‘Know That You Know’ en ‘Grace’ zijn hier het meeste in overgoten. ‘Grace’ zou niet misstaan op Woodstock en bevat invloeden van later Beatles werk. Het is een van de sterkste nummers van het album. Deze veranderingen pakken zeer positief uit. Het vijfde album is gevarieerd, maar nog steeds herkenbaar Patrick Watson.
De liefhebber van Patrick Watson zal direct horen dat Love Songs For Robots minder klassieke invloeden heeft en dat de kenmerkende pianomomenten van zijn vorige albums minder aanwezig zijn. Toch heeft de band zijn melancholische stijl en diepgang weten te houden en kan deze vijfde plaat gezien worden als een prachtige ontwikkeling. Het is een album dat meerdere luisterbeurten nodig heeft om alle lagen naar voren te brengen, maar het is het waard.
.jpg)
Braids - Deep In The IrisJe gaat allen samen voor hetzelfde doel, en je zit duidelijk op eenzelfde...
Safi & Spreej - Trots Safi & Spreej , voor de Nederlanders die nog nooit van dit Belgische...