Wanneer de eerste maten van het openingsnummer ‘Röyksopp’ gespeeld worden, is één ding meteen zeker: dit wordt een hele goede cd. Met een loopje onder leiding van altsaxofonist Ben van Gelder wordt er uitgebouwd tot een ontspannen nummer. Alle muzikanten lijken zichzelf voor te stellen met een eigen solodeel. Dit laat horen hoe de plaat verder zal verlopen. Hoewel de band speelt onder de naam van Syberen, eist de gitarist niet alle aandacht op in de liedjes. Er is veel ruimte voor de anderen, ook zij kunnen hun talenten tonen en krijgen de ruimte op de plaat. Dit maakt Plunge For Distance niet alleen een gevarieerd album, maar ook een cd waar de tijd wordt genomen om rustig de muziek zijn werk te laten doen.
Een interessante variatie op de meeste jazzkwartetten en –kwintetten, is het gebruik van de accordeon. Dit is niet alleen verfrissend, maar geeft ook nog een speciale sfeer aan de muziek. Luisterend naar ‘La Sorella’ en ‘Cais’ waande uw recensent zich in mediterrane sferen. De accordeon heeft in deze nummers een grote rol en geeft een zonnig en ontspannen accent aan de liedjes. ‘La Sorella’ brengt een vrolijke zomerse sfeer en ‘Cais’ een melancholische ballade. Tussen deze twee zuidelijke nummers bevindt zich ‘Midlife Mohawk’, zo als de titel al doet vermoeden het meest opstandige en uptempo nummer van het album. Hoewel ‘Midlife Mohawk’ een rauwer nummer is dan de rest, ontspoort het niet, waardoor het energiek is en in mooi contrast staat met de omliggende liedjes.
Syberen en zijn muzikanten voelen precies aan wat er nodig is in de muziek. Hoogtepunten, rust en solo’s komen op de juiste momenten en in de juiste mate. Plunge For Distance is een album dat zowel virtuoos als toegankelijk is en dat veel lof verdient.
Susanne McCorkle - Adeus - The Berlin ConcertZe wordt gezien als één van de meest miskende jazz-zangeressen uit Amerika....
Black Tie Electrons - Disco Of Decay De jaren tachtig vieren op muzikaal gebied momenteel hoogtij. Eén van de...