2015-06-10
Jurko van Veenendaal is al jaren actief en succesvol in de theater- en musicalwereld in Nederland, België en Duitsland. Nu besloot hij dat het tijd was voor een extra project: een eigen album. Hij koos twaalf nummers die veel voor hem betekenen en die gevoelens uiten die iedereen ooit gaat tegen komen: gemis, verdriet en liefde. Op basis hiervan noemde Jurko van Veenendaal zijn debuutalbum Elementary, omdat de nummers simpelweg uit het hart komen en deze basisgevoelens vertolken. Jurko covert bekende liedjes die Kees de Groot (gitarist en arrangeur) heeft omgesmolten tot jazznummers. De rest van de ondersteunende band bestaat uit de jazzmuzikanten Dirk Balthaus, Oeds Bouwsma, Joost Kesselaar en Bert Lochs. Het is altijd gewaagd om covers te maken en zeker wanneer het zeer bekende nummers betreft, toch weten Jurko en zijn band er een eigen geluid aan te geven.Het album begint met een cover van ‘Moondance’ van Van Morrison. In Jurko’s versie is de begeleiding verder naar de achtergrond gegaan en is de zang strakker. Aan de zang en de manier waarop Jurko van Veenendaal zijn stem gebruikt is goed hoorbaar dat hij een musicalachtergrond heeft. Dit is ook het geval in ‘Rivers’, een cover van Joni Mitchell. Beide covers zijn zo correct ingezongen dat de emotie uit de liedjes minder goed overkomt dan op het origineel. Dit creëert het gevoel dat er weinig variatie is op Elementary en dat de liedjes op elkaar lijken. Dit is heel zonde want wanneer de liedjes los van elkaar worden afgespeeld komen ze meer tot hun recht. Dan is juist de variëteit en kwaliteit te horen.
Wanneer de liedjes meer afwijken van het origineel is deze correctheid minder storend. Het liedje is dan meer eigen gemaakt en past beter bij de stem van Jurko. Zo is ‘Songbird’ van Fleetwood Mac van een slepende ballade omgetoverd tot vrolijk uptempo jazznummer. Hier, en in het andere uptemponummer ‘Comes Love’, is goed te horen met hoeveel plezier dit album gemaakt is.
Elementary is een degelijk en correct album. De keuze van arrangementen is zeer goed; de liedjes zijn naar Jurko’s stijl omgezet en passen goed bij elkaar, ondanks dat de originele versies zeer uiteenlopende stijlen bevatten. Wel had het album best wat spannender gemogen. Wanneer de plaat iets losser was geweest zouden de “elementaire” gevoelens misschien beter overkomen en zou Jurko wel eens een breder publiek kunnen raken.
.jpg)
Fruit of the Original Sin - The Black LodgeOp de voorkant van het nieuwe album van Fruit Of The Original Sin prijkt...
.jpg)
Tesseract - Odyssey/Scala “Je wordt meegenomen in een betoverend album dat alle kanten op gaat qua...