RECENSIE: Sweet Billy Pilgrim - Motorcade Amnesiacs

SBP
recensie cijfer 2015-06-10 Sweet Billy Pilgrim is zo’n band die behoorlijk wat steun heeft vergaard van de grote muziekpers, maar op de één of andere manier altijd onder de Nederlandse radar is blijven vliegen. Na twee goed ontvangen albums kwamen ze in 2012 met Crown & Treaty, een interessante mix van experimentele rock en bluesy invloeden. De Engelse muziekpers slikte het als zoete koek, het album kreeg onder andere vijf sterren van MOJO en een instant classic status. Op album vier, Motorcade Amnesiacs, heeft het drietal er een nieuwe zangeres bij betrokken en het klinkt nog voller dan de vorige albums.
Vol kan op twee manieren worden geïnterpreteerd. Het kan zowel een rijk en groots geluidspalet zijn waarin allerlei instrumenten een hele wereld aan geluid tevoorschijn toveren, of het kan een stoffig en stroperig geheel zijn dat meer moeite kost om naar te luisteren dan je als luisteraar zou willen. Motorcade Amnesiacs is het zeldzame geval waarin het beide aan de orde komt. Zoals het een experimentele rockband betaamt probeert het een hoop en is er meer dan een beetje pretentie te bespeuren, maar hoe verder er in het album gedoken wordt hoe meer er daadwerkelijk met al deze geluiden gedaan wordt.
Openers ‘Candle Book And Bell’ en ‘FFwd To The Freeze Frame’ zijn nogal saaie bluesrockers. Het lijkt bijna alsof hun eerste labeldeal meteen de durf uit de band verdreven heeft en de stoffigheid al is ingedaald. Net op het moment dat je ook de eerdere prestaties al opnieuw wil evalueren komt er een moment dat het hele album redt. Op tweederde van ‘Slingshot Grin’ komt er een blazer in de mix naar voren, subtiel maar krachtig op een manier die je direct weer benieuwd maakt naar de rest van Motorcade Amnesiacs. Vanaf dat moment beginnen ze dan ook wat beloftes in te lossen. ‘Tyrekickers’ heeft nog wat meer blazers en ‘Burn Before Reading’ geeft de spotlight aan de uitstekende nieuwe toevoeging Jana Carpenter, wiens stem een mooie tegenhanger is voor de hete aardappel in de keel van frontman Tim Elsenburg. ‘Just Above Midtown’ is echter het prijsnummer hier, een mid-tempo rocker met een looptijd van drie minuten en veertig seconden op een album waarin songs eerder te lang dan te kort zijn. Andere mooie momenten, zoals de breakdown op ‘Longstreth’ houden de rest interesse wel vast maar het kan niet tippen aan de monstergroove van ‘Just Above Midtown’.


Sweet Billy Pilgrim is een experimentele rockband is haar puurste vorm, wat betekent dat voor elk moment waar je van uit je stoel schiet er ook drie zijn die je de wenkbrauwen doen fronsen. Motorcade Amnesiacs heeft misschien wel het laagste percentage rake nummers van elk SBP-album, maar is op de momenten dat het klikt dan ook meteen erg goed. Het afwegen waard, maar zeker geen instant classic.
Recensent:Jelle Burger Artiest:Sweet Billy Pilgrim Label:Kscope
Cover They Might Be Giants - Glean

They Might Be Giants - GleanDe rockers van They Might Be Giants gaan al een aantal jaren mee. Het...

Cover We Are The Ocean - Ark

We Are The Ocean - Ark ”These go to eleven” . Het is zeker geen Spinal Tap, maar de mannen van We...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT