2006-12-01
My Chemical Romance brak met hun tweede album Three Cheers For Sweet Revenge (2004) definitief door in Amerika en Engeland. Werd debuut I Brought You My Bullets, You Brought Me Your Love uit 2002 nog geklassificeerd als ‘post-hardcore’, Three Cheers wordt over het algemeen in het ‘emo’ hokje gestopt. Als je graag in hokjes denkt dan valt The Black Parade hier ook onder te scharen, hoewel met veel meer invloeden van Queen, Pink Floyd en The Smashing Pumpkins. Net als de vorige cd’s is ook The Black Parade een concept album, waar alle liedjes hetzelfde thema hebben. Het gaat dit keer over een patiënt die op jonge leeftijd geconfronteerd wordt met zijn dood.Het album begint dan ook heel toepasselijk met The End, een korte introductie van de cd, dat overloopt in Dead. Dit tweede nummer lijkt wat stijl betreft het meeste op het vorige album; een hoog tempo, stevig refrein en scheurende gitaren. Eerste single Welcome To The Black Parade is de eerste nummer één hit van de band in Engeland, een positie die ze twee weken vast weten te houden. Dit epische nummer begint met een piano en zanger Gerard Way die als de patïent verteld over een herinnering aan zijn vader. De muziek wordt langzaam opgebouwd, waarbij steeds meer instrumenten worden toegevoegd, en na anderhalve minuut barst het geweld los.
Tussen hardere nummers House Of Wolves en Mama in klinkt ineens weer een piano. Way zingt in Cancer over de patiënt die inmiddels aan zijn laatste dagen toe is. Een gevoelige tekst, bijpassende muziek, maar Way slaat wat mij betreft de plank volledig mis met zijn overdreven manier van zingen. Disenchanted, ook een rustig nummer, is stukken beter. Een uitzondering op het thema is Teenagers, wat meer lijkt te gaan over obsessieve fans dan iemand die in een terminale fase van een ziekte verkeerd. Met een dikke knipoog en vol sarcasme zingen ze “Teenagers scare the living shit out of me”. Tweede single Famous Last Words is de krachtige afsluiter van het album. Met veel gitaren vertelt de patiënt dat hij zijn ziekte heeft geaccepteerd en klaar is om door te gaan met leven. Eind goed, al goed dus. Na een korte stilte volgt er echter nog een bonus nummer, dus laat die cd nog even lopen!
Fans van de eerste orde vinden in dit album niet veel terug van het oude My Chemical Romance. De band is gegroeid, heeft veel geleerd en is er in geslaagd om dit om te zetten in hun beste album tot nu toe. De band heeft op The Black Parade samengewerkt met grote namen. Zo zingt Liza Minelli mee op het nummer Mama en is het album geproduceerd door Rob Cavallo, die alle albums van Green Day produceerde. Nieuwsgierig? Het album is in zijn geheel te beluisteren op de officiële website van de band.
2nd Place Driver - The Hungry Ones2nd Place Driver timmert inmiddels al een aantal jaren aan de weg. The...
Dialogue - L.A. Mode De muziek op dit album van de Amsterdamse band Dialogue lijkt buitenlands...