En dat het zwaar is geweest merk je direct. Op de openingstrack ‘Ocean Fire’ hoor je De Decker’s aangeslagen stem excuses aanbieden aan zijn geliefde. Half fluisterend, zijn kenmerkende sound. Het depressieve gevoel wordt al snel daarna wat opgewekter gebracht. De teksten gaan dieper dan de sound doet vermoeden, maar enigszins begrijpelijk is dit allemaal wel. De synthesizers zijn veelvuldig aanwezig en dat maakt het geluid van dit album erg vriendelijk. Om die reden bevat Drama dan ook een aantal serieus potentiële hits. Hits vergelijkbaar met die van MGMT of Owl City. Met als vooroploper het nummer ‘1995’. ‘A New Country’ en ‘Stormy Weather’ daaropvolgend.
Toch merk je dat gedurende het album de aandacht een beetje verslapt. Het psychedelische geluid in de rustigere nummers blijft niet eeuwig interessant en dat fluisterende stemgeluid laat de echte knallers op dit album achterwege. Het heeft helaas weinig pit. Het doet verder niets af aan de kwaliteit van dit album. Nummers die sterk in elkaar zitten en teksten die iets vertellen, veelal over liefde en strubbelingen. Van problemen met het schrijven van songs merk je als luisteraar niet veel. Dertien songs maken deze opvolger duidelijk geen vluggertje. Te hopen voor de mannen dat de druk door dit album iets afneemt. Want ook voor die derde plaat geldt, dat is er niet zomaar eentje. Dat is best een dingetje.
Nick Cave And Warren Ellis - Loin Des Homes Nick Cave en Warren Ellis tekenen met de score voor de film Loin Des...
Wolf Alice - My Love Is Cool Aan het eind van elk jaar wordt er door de BBC een longlist gepresenteerd met...