Zelf geven ze aan een combinatie van retrorock met electrobeats te maken. Op het album zijn de electro invloeden slechts op een enkel nummer te horen, zoals op My Mistake en Smile. De band doet dan meteen denken aan LCD Soundsystem. En deze nummers liggen dan ook meteen lekker in het gehoor. Jammer is het echter dat dit geluid niet verder op het album uitgewerkt wordt. Op deze enkele nummers na staat het album vooral vol met redelijk voor de hand liggende rock, waarvan er 13 in het dozijn gaan. Het is allemaal zeker niet slecht, maar het mist duidelijk een eigen smoel. De eigen smoel die bijvoorbeeld wel op de nummers met electro-invloeden duidelijk wordt.
Bij vlagen rockt 2nd Place Driver heel stevig, maar de zang heeft dan met name niet de kracht om ook te overtuigen. Op andere nummers blijkt juist dat frontman Rias Baarda zeker een goed en herkenbaar stemgeluid heeft. Een nummer als Sinking Sand laat ook duidelijk de andere invloeden van de band horen. Bands als Audioslave en Nine Inch Nails lijken een inspiratiebron te zijn geweest.
De heren van 2nd Place Driver klinken als een volwassen rockband die liedjes maken waar over is nagedacht. Het ontbreekt echter aan een echt eigen geluid en ook kent het album geen echte hoogtepunten, waardoor het allemaal wel aardig is, maar ook niet meer dan dat.
Spock's Beard - Spock's Beard Spock's Beard staat al jaren aan de top in de progressive rock scene, zes...
My Chemical Romance - The Black Parade My Chemical Romance brak met hun tweede album Three Cheers For Sweet Revenge...