2015-06-20
De Oostenrijker Marcus Füreder gaat graag aan de haal met jazz, elektronische muziek, swing en dance. Die muzikale genres vermengt hij tot een groovy geheel. Het vaak retro jaren ’30 geluid wat Parov Stelar heeft omarmd, konden we bijvoorbeeld ook een aantal jaren geleden terugvinden op het debuut van Caro Emerald. Dit is alweer de negende plaat die de Oostenrijker uitbrengt. De speelduur van zijn meest recente plaat The Demon Diaries liegt er niet om. Net als zijn voorgaande albums Coco en The Princess gaat dit album met zijn lengte ruim over een uur heen. Dit is dan ook de grote zwakte van het album. Een hoop geduld is haast noodzakelijk, wil je deze plaat in één keer uitzitten zonder op een gegeven moment verveeld te raken. The Demon Diaries opent met een flinke dosis dansbare tracks waarin soul, jazz, en pop vermengt worden onder begeleiding van een scala koperblazers. Je wordt er in eerste instantie wel vrolijk van. ‘Hooked On You’ met zijn Jamiroqai-achtige sfeer en ‘Clap Your Hands’ kunnen zo gebruikt worden voor een dansfeestje met een jaren ’20 thema. Het is ontzettend jammer dat de volgende pakweg tien nummers qua tempo, muziek en opbouw niks van elkaar verschillen. De nummers zijn daardoor erg inwisselbaar. 24 nummers op een album is al niet niks en met een speelduur van anderhalf uur wordt er vrij veel aandacht van de luisteraar verwacht. Keer op keer hetzelfde deuntje wordt op een gegeven moment simpelweg bloedirritant.
Het is duidelijk dat Parov Stelar een zomerse plaat voor ogen had, zijn muziek leent zich er immers perfect voor. De titels dragen dat gevoel ook over, nummers als ‘Gin Tonic’, ‘The Sun’ en ‘Summertime’ laten weinig aan de verbeelding over. Die laatstgenoemde track is overigens de zoveelste versie van George Gershwins ‘Summertime’ en markeert samen met de voorgaande track een ommekeer naar een lounge vibe waarin meer plaats is voor elektronische geluiden.
Het laatste deel van de plaat grijpt niet meer vast aan de swingende energieke muziek, maar eigenlijk is het dan al te laat. Stelar is de aandacht kwijt. Het is sowieso een opgave om door de eerste vijftien songs te komen zonder dat de neiging naar boven komt om de plaat af te zetten. The Demon Diaries is daarom nogal een tegenvaller. De volgende keer kan er wellicht wat in de speelduur gehakt worden, dat had in het geval van deze plaat de beleving ten goede gekomen.
.jpg)
Kenny B - Kenny BBij het lezen van de biografie van Kenny B lijkt het om een spannend...
.jpg)
Lemon (NL) - Perfect It Will Never Be Met een albumtitel als Perfect It Will Never Be en een nummer als ‘It’s...