Daarna was het enige tijd stil rond de band, maar ze zijn nu terug met I To Sky. Alles geschreven door Greaney en geproduceerd door Flood, die al eerder bewees wel raad te weten met goede gitaarpop (U2, Smashing Pumpkins, PJ Harvey). Dit resulteert in een helder geluid, waarin de muziek gelaagd is, maar desondanks niet vol klinkt. Kleine effectjes en sfeertinten geven de religieus getinte teksten en regelmatig ingetogen muziek een meerwaarde. Pretentieus misschien, maar zo goed gedaan dat het niet storend is.Wat opvalt in vergelijking met het debuut is dat de songstructuur minder standaard is, wat ook geldt voor het gebruik van Greaney's stem. Deze klinkt nog steeds als die van een afwisselend hunkerende dan wel klagende eunuch, maar past goed bij de muziek. Verder zijn er niet heel veel veranderingen, of zoals Greaney zelf zingt in Always and Forever: 'All that I asked of you was more of the same'. De band is niet alleen iets volwassener geworden, maar klinkt ook zo. Verwacht kan worden dat JJ72 met deze plaat ook fans van Placebo en Muse zal aanspreken. Hou je van deze twee bands, luister dan ook eens naar JJ72, zodat ze volgende keer op het hoofdpodium van Pinkpop zullen staan.
Xzibit - Man Vs Machine“It’s a shame, niggers in the rapgame only for the money and the fame”....
The Blood Divine - Rise Pantheon Dreams Eind '96 ontdekte was er ineens The Blood Divine. Hun debuutalbum vol met...